சோழ மாமன்னர்களில் மங்காத கீர்த்தி கொண்டவன் ராஜராஜ சோழன். சிறந்த சிவபக்தனான இவன், சோழ நாடு முழுவதையும் அளந்து கணக்கிட்டு, தற்போதைய நில அளவை முறைக்கு முன்னோடியாக இருந்தவன். தமிழ் வேதமாகிய தேவாரத்தை, தில்லைவாழ் அந்தணரி டமிருந்து மீட்டு உலகுக்கு அளித்தவன். இத்தனைக்கும் மேலாய் இன்றளவும் முற்கால தமிழக கட்டடக் கலைக்கு சான்றாக நிற்கும் தஞ்சைப் பெரிய கோயிலை கட்டியவன்.
இத்தனை பேரும் புகழும் கொண்ட மன்னனின் எல்லா செயல்களுக்கும் கல்வெட்டுகளும், செப்பேடுகளும் சான்றாக இருக்கின்றன. ஆனால், அவர் இறந்த 1014&ம் ஆண்டு அவரது உடல் புதைக்கப்பட்டதா, எரிக்கப் பட்டதா, அது எங்கே நடந்தது என்பது போன்ற கேள்விகள் காலத்தின் இருண்ட பக்கங்களில் காணக் கிடைக்காமலே இருந்தன. இப்போது இந்த விஷயத்தில் சிறு வெளிச்சம் விழுந்திருக்கிறது.
‘கும்பகோணம் பட்டீஸ்வரம் பக்கம் இருக்கிற உடையாளூர் என்ற ஊரில்தான் ராஜராஜ சோழன் அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடம் இருக்கிறது’ என்றொரு தகவலைத் தன் ஆராய்ச்சியின் மூலம் வெளியுலகுக்கு அறிவித்திருக்கிறார், கும்பகோணத்தைச் சேர்ந்த கல்வெட்டு ஆய்வாளர் சேதுராமன். இவரது இந்த அறிவிப்பு, மற்றவர்களாலும் நிபந்தனையுடன் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது.
இதையடுத்து, தமிழக அரசு அறநிலையத்துறையின் திருக்கோயில்கள் சீரமைப்பு ஆலோசனைக் குழுவின் உயர்மட்ட உறுப்பினரான போரூர் சாந்தலிங்க அடிகளார், ‘‘ராஜராஜ சோழனின் சமாதி இருக்கும் இடத்தில் மணிமண்டபம் கட்டுவதற்கும், சோழனின் பெருமைகளைப் பறைசாற்றும் வண்ணம் இங்கு அமைந்திருக்கும் வரலாற்று நினைவிடங்களை ஒருங்கிணைத்து சுற்றுலாத் தலமாக அறிவிக்கவும் அரசிடம் பரிந்துரை செய்வோம்’’ என்று அறிவித்திருக்கிறார்.
கும்பகோணத்தில் இருந்து ஆறாவது கிலோமீட்டரில் இருக்கும் உடையாளூர் கிராமத்துக்குச் சென்றோம். பச்சைப் பசேலென்று கண்களுக்குள் குளிர்ச்சியை அள்ளித் தெளிக்கிறது அந்தக் கிராமம். சின்ன சந்தில் உள்ள குடிசை வீட்டுக்கு போய் ‘ராஜராஜன் சமாதி’ என்று கேட்டால் குடிசையில் இருக்கும் பெரியவர் பக்கிரிசாமி அந்த வீட்டுக்குப் பின்னால் இருக்கும் வாழைத் தோப்புக்குள் அழைத்துச் செல்கிறார். அங்கே ஓரிடத்தில் ஒரு பெரிய சிவலிங்கம் தெரிகிறது. அதற்கு எதிரே விளக்கேற்ற ஒரு மாடம் தெரிகிறது. அதைக் காட்டி இதுதான் என்கிறார் பெரியவர்.
கிராமத்தில் இருக்கும் வயோதிக சிவாச்சாரியாரான வைத்தியநாதர் என்பவர், ‘‘கல்வெட்டு ஆராய்ச்சியாளர் சேதுராமன் மைசூரில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் கல்வெட்டு படிகளைப் பார்த்தபோது, இங்குள்ள பெருமாள் கோயிலில் முதலாம் குலோத்துங்க சோழனின் கல்வெட்டு ஒன்று இருப்பதையும் அதில் ராஜராஜ சோழன் எழுந்தருளி இருக்கும் நினைவு மண்டபம் சிதிலமடைந்து இருந்ததாகவும் அதை சரிசெய்ததாகவும் பொறிக்கப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்திருக்கிறார். உடனே இங்கு வந்து பெருமாள் கோயிலை ஆய்வு செய்தார். அப்போதுதான் ராஜராஜன் நினைவுமண்டபத் தூண் இருக்கும் விஷயமே வெளியில் தெரிந்தது. அதற்குப் பிறகு குடவாசல் பாலசுப்ரணியமும் அவரும் அந்தத் தூணை தேடும்போதுதான், கிடைக்காமல் என்னிடம் வந்து கேட்டார்கள். பால்குளத்து அம்மன் கோயிலைப் புதுப்பிக்கும்போது, ஒரு தூண் தேவைப்பட்டதால் பெருமாள் கோயிலில் இருந்த அந்தத் தூணை அங்கே எடுத்துப்போய் வைத்து விட்டோம் என்றேன். உடனே அங்கு சென்று பார்த்தபோது அது ராஜராஜன் நினைவு மண்டபத் தூண் என்பதற்கான எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்டிருந்தது. இதைத் தொல்பொருள் துறையினரும் படியெடுத்து ஆவணமாகப் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள். அதற்குப் பிறகுதான் எல்லோரும் ராஜராஜன் நினைவிடம் இங்குதான் இருக்கிறது என்பதை ஒப்புக் கொண்டார்கள்’’ என்றார்.
ராஜராஜன் நினைவிடத்தில் குடிசைகட்டி வாழ்ந்து வரும் பக்கிரிசாமி ‘‘கோயில் இடமான இதில் எங்க அப்பா காலத்திலிருந்து குடியிருக்கிறோம். இரண்டு வருஷத்துக்கு முந்தி ஒருநாள் மழை பெஞ்சப்போ, இந்த இடத்துல திடீர்னு மண் உள் வாங்கிடுச்சு. அப்போ கொஞ்ச ஆழத்துக்கு மண்ணைத் தோண்டிப் பார்த்தேன். உள்ளே எண்கோண வடிவில் கட்டடம் போன்ற அமைப்பு இருந்தது. என்ன, ஏதுனு புரியாததால அதை அப்படியே மூடிட்டேன். இப்பதான் இது ராஜா சமாதின்னு தெரிஞ்சுகிட்டேன். அதற்கப்புறம் தினமும் கொஞ்சம் எண்ணெய் ஊத்தி விளக்குக் கொளுத்தி வைக்கிறேன்’’ என்றார்.
இந்த விஷயத்தில் அதிக அக்கறை காட்டி வரும் கல்வெட்டு ஆராய்ச்சியாளர் குடவாயில் பாலசுப்ரமணியனிடமும் இதுகுறித்துப் பேசினோம். ‘‘அந்த இடத்தில்தான் ராஜராஜ சோழன் சமாதி இருக்கும் என்பதை 100 சதவிகிதம் உறுதியாக சொல்லத்தகுந்த ஆதாரங்கள் இல்லைதான். ஆனால், அதுவாகத்தான் இருக்கும் என்பதற்கு 90 சதவிகித சாத்தியக்கூறுகள் இருக்கின்றன. அதைப்பற்றி பேசுவதற்குள் அதை சமாதி என்று சொல்வது தவறு. அவனது அஸ்தி வைக்கப்பட்டு, அதன்மீது எழுப்பப்பட்ட பள்ளிப்படை கோயிலாகவோ நினைவு மண்டப மாகவோகூட அது இருக்கலாம். அதனால் அதை நினைவிடம் என்று அழைக்கலாம். சோழ மன்னர்களின் குடும்பத்தினர் தஞ்சையில் அரசாண்டாலும் அவர்கள் வசிக்கும் மாளிகைகள் பழையாறையில்தான் இருந்தது. அதோடு ராஜராஜ சோழனின் மனைவியர்களில் ஒருவரான பஞ்சவன் மாதேவியினுடைய பள்ளிப்படை கோயில், பட்டீஸ்வரத்தில்தான் இருக்கிறது. அதனாலும் அந்த நினைவு மண்டபத் தூணாலும் அந்த இடம் ராஜராஜ சோழனின் நினைவிடம்தான் என்று உறுதியாக சொல்லலாம். கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தையும், தஞ்சாவூரையும் அகழ்வாராய்ச்சி செய்ததைப் போல, இங்கும் மத்திய தொல்பொருள் துறை முழுவீச்சில் அகழாய்வு செய்தால், இன்னும் பல சரித்திர சான்றுகள் கிடைக்கும்’’ என்றார்.
சென்னையில் இருக்கும் தமிழ்நாடு அரசு தொல்பொருள் துறை அலுவலகத்தில் இதுகுறித்து விசாரித்தோம். ‘‘உடையாளூர் கோயில் கல்வெட்டில் ‘மகேஸ்வரதானம்’ என்பது பற்றி குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. அது இறந்தவர்களுக்காகக் கொடுக்கப்படுவது. அதோடு ராஜராஜேஸ்வரம் என்ற கோயில் இருந்ததாகவும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. அது ராஜராஜனுடைய அஸ்தி மேல் எழுப்பப்பட்ட கோயிலாக இருக்கலாம். அதோடு பால்குளத்து அம்மன் கோயிலில் இருக்கும் கல்வெட்டுத் தூணையும் பார்க்கிறபோது, அந்த இடம் ராஜராஜன் நினைவிடமாக இருப்பதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகமாக இருக்கிறது. ஆனால், அந்த இடத்தை அகழ்வாராய்ச்சி செய்வது சம்பந்தமாக தங்களிடம் திட்டம் ஏதும் இல்லை’’ என்றனர்.
& கரு.முத்து
courtesy - சந்தோஷ் குமாரசுவாமி
this article taken from http://heilderfuhrer.blogspot.com/
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
இத்தனை பேரும் புகழும் கொண்ட மன்னனின் எல்லா செயல்களுக்கும் கல்வெட்டுகளும், செப்பேடுகளும் சான்றாக இருக்கின்றன. ஆனால், அவர் இறந்த 1014&ம் ஆண்டு அவரது உடல் புதைக்கப்பட்டதா, எரிக்கப் பட்டதா, அது எங்கே நடந்தது என்பது போன்ற கேள்விகள் காலத்தின் இருண்ட பக்கங்களில் காணக் கிடைக்காமலே இருந்தன. இப்போது இந்த விஷயத்தில் சிறு வெளிச்சம் விழுந்திருக்கிறது.
‘கும்பகோணம் பட்டீஸ்வரம் பக்கம் இருக்கிற உடையாளூர் என்ற ஊரில்தான் ராஜராஜ சோழன் அடக்கம் செய்யப்பட்ட இடம் இருக்கிறது’ என்றொரு தகவலைத் தன் ஆராய்ச்சியின் மூலம் வெளியுலகுக்கு அறிவித்திருக்கிறார், கும்பகோணத்தைச் சேர்ந்த கல்வெட்டு ஆய்வாளர் சேதுராமன். இவரது இந்த அறிவிப்பு, மற்றவர்களாலும் நிபந்தனையுடன் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது.
இதையடுத்து, தமிழக அரசு அறநிலையத்துறையின் திருக்கோயில்கள் சீரமைப்பு ஆலோசனைக் குழுவின் உயர்மட்ட உறுப்பினரான போரூர் சாந்தலிங்க அடிகளார், ‘‘ராஜராஜ சோழனின் சமாதி இருக்கும் இடத்தில் மணிமண்டபம் கட்டுவதற்கும், சோழனின் பெருமைகளைப் பறைசாற்றும் வண்ணம் இங்கு அமைந்திருக்கும் வரலாற்று நினைவிடங்களை ஒருங்கிணைத்து சுற்றுலாத் தலமாக அறிவிக்கவும் அரசிடம் பரிந்துரை செய்வோம்’’ என்று அறிவித்திருக்கிறார்.
கும்பகோணத்தில் இருந்து ஆறாவது கிலோமீட்டரில் இருக்கும் உடையாளூர் கிராமத்துக்குச் சென்றோம். பச்சைப் பசேலென்று கண்களுக்குள் குளிர்ச்சியை அள்ளித் தெளிக்கிறது அந்தக் கிராமம். சின்ன சந்தில் உள்ள குடிசை வீட்டுக்கு போய் ‘ராஜராஜன் சமாதி’ என்று கேட்டால் குடிசையில் இருக்கும் பெரியவர் பக்கிரிசாமி அந்த வீட்டுக்குப் பின்னால் இருக்கும் வாழைத் தோப்புக்குள் அழைத்துச் செல்கிறார். அங்கே ஓரிடத்தில் ஒரு பெரிய சிவலிங்கம் தெரிகிறது. அதற்கு எதிரே விளக்கேற்ற ஒரு மாடம் தெரிகிறது. அதைக் காட்டி இதுதான் என்கிறார் பெரியவர்.
ராஜராஜன் நினைவிடத்தில் குடிசைகட்டி வாழ்ந்து வரும் பக்கிரிசாமி ‘‘கோயில் இடமான இதில் எங்க அப்பா காலத்திலிருந்து குடியிருக்கிறோம். இரண்டு வருஷத்துக்கு முந்தி ஒருநாள் மழை பெஞ்சப்போ, இந்த இடத்துல திடீர்னு மண் உள் வாங்கிடுச்சு. அப்போ கொஞ்ச ஆழத்துக்கு மண்ணைத் தோண்டிப் பார்த்தேன். உள்ளே எண்கோண வடிவில் கட்டடம் போன்ற அமைப்பு இருந்தது. என்ன, ஏதுனு புரியாததால அதை அப்படியே மூடிட்டேன். இப்பதான் இது ராஜா சமாதின்னு தெரிஞ்சுகிட்டேன். அதற்கப்புறம் தினமும் கொஞ்சம் எண்ணெய் ஊத்தி விளக்குக் கொளுத்தி வைக்கிறேன்’’ என்றார்.
இந்த விஷயத்தில் அதிக அக்கறை காட்டி வரும் கல்வெட்டு ஆராய்ச்சியாளர் குடவாயில் பாலசுப்ரமணியனிடமும் இதுகுறித்துப் பேசினோம். ‘‘அந்த இடத்தில்தான் ராஜராஜ சோழன் சமாதி இருக்கும் என்பதை 100 சதவிகிதம் உறுதியாக சொல்லத்தகுந்த ஆதாரங்கள் இல்லைதான். ஆனால், அதுவாகத்தான் இருக்கும் என்பதற்கு 90 சதவிகித சாத்தியக்கூறுகள் இருக்கின்றன. அதைப்பற்றி பேசுவதற்குள் அதை சமாதி என்று சொல்வது தவறு. அவனது அஸ்தி வைக்கப்பட்டு, அதன்மீது எழுப்பப்பட்ட பள்ளிப்படை கோயிலாகவோ நினைவு மண்டப மாகவோகூட அது இருக்கலாம். அதனால் அதை நினைவிடம் என்று அழைக்கலாம். சோழ மன்னர்களின் குடும்பத்தினர் தஞ்சையில் அரசாண்டாலும் அவர்கள் வசிக்கும் மாளிகைகள் பழையாறையில்தான் இருந்தது. அதோடு ராஜராஜ சோழனின் மனைவியர்களில் ஒருவரான பஞ்சவன் மாதேவியினுடைய பள்ளிப்படை கோயில், பட்டீஸ்வரத்தில்தான் இருக்கிறது. அதனாலும் அந்த நினைவு மண்டபத் தூணாலும் அந்த இடம் ராஜராஜ சோழனின் நினைவிடம்தான் என்று உறுதியாக சொல்லலாம். கங்கைகொண்ட சோழபுரத்தையும், தஞ்சாவூரையும் அகழ்வாராய்ச்சி செய்ததைப் போல, இங்கும் மத்திய தொல்பொருள் துறை முழுவீச்சில் அகழாய்வு செய்தால், இன்னும் பல சரித்திர சான்றுகள் கிடைக்கும்’’ என்றார்.
சென்னையில் இருக்கும் தமிழ்நாடு அரசு தொல்பொருள் துறை அலுவலகத்தில் இதுகுறித்து விசாரித்தோம். ‘‘உடையாளூர் கோயில் கல்வெட்டில் ‘மகேஸ்வரதானம்’ என்பது பற்றி குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. அது இறந்தவர்களுக்காகக் கொடுக்கப்படுவது. அதோடு ராஜராஜேஸ்வரம் என்ற கோயில் இருந்ததாகவும் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. அது ராஜராஜனுடைய அஸ்தி மேல் எழுப்பப்பட்ட கோயிலாக இருக்கலாம். அதோடு பால்குளத்து அம்மன் கோயிலில் இருக்கும் கல்வெட்டுத் தூணையும் பார்க்கிறபோது, அந்த இடம் ராஜராஜன் நினைவிடமாக இருப்பதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகமாக இருக்கிறது. ஆனால், அந்த இடத்தை அகழ்வாராய்ச்சி செய்வது சம்பந்தமாக தங்களிடம் திட்டம் ஏதும் இல்லை’’ என்றனர்.
& கரு.முத்து
courtesy - சந்தோஷ் குமாரசுவாமி
this article taken from http://heilderfuhrer.blogspot.com/
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
விடியல் தேடும் நொய்யல்:- உயிருக்கு போராடுகிறது ஒரு ஜீவ நதி!
மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையில் உற்பத்தியாகி,
- கோவை
- திருப்பூர்
- ஈரோடு
- கரூர்
- திருச்சி
என ஐந்து மாவட்டங்களை கடந்து காவிரியில் கலக்கிறது காஞ்சி மாநதி.
சென்ற இடமெல்லாம் செழிப்பாக்கிய காஞ்சி நதி, காவிரியுடன் சங்கமிக்கும் இடத்தால்
"நொய்யல்" எனப்பெயர் கொண்டது.
"நொய்" என்ற சொல்லுக்கு
- நுண்மை
- மென்மை
என்பது பொருள்.
தன் நுண்ணிய மணல் பரப்பினால் இப்பெயர் பெற்றது என்ற கருத்தும் உண்டு.
காலப்போக்கில் காஞ்சி நதி என்ற பெயர் வழக்கொழிந்து போனது போலவே, நொய்யலும்
வளமிழந்து போனது. மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையின் வெள்ளியங்கிரியில் உற்பத்தியாகி,
கிழக்கு நோக்கி பாய்கிறது நொய்யல்.
இதன் கரையில்
பல முக்கிய நகரங்கள் உள்ளன.
வழியில் 32 குளங்கள், 23 தடுப்பணைகளை நிரப்பி, காவிரியில் இணையும் நொய்யல்
படுகை 180 கி.மீ. நீளம் கொண்டது. திருப்பூரில்
இருந்து 16கி.மீ. தூரத்தில் ஒரத்துப்பாளையம் அணை உள்ளது.
காவிரியுடன் சங்கமிக்கும் இடத்தில் இருந்த நொய்யல் குடியிருப்பு
சேரநாட்டுக்கும், கருரூக்கும் இடையே முக்கிய இணைப்பாக இருந்ததாக சங்க
குறிப்புகள் தெரிவிக்கின்றன. இங்கு, சங்ககால மக்கள் 35 ஏக்கர் பரப்பளவில்
வசித்து வந்ததற்கான அடையாளங்களை தொல்லியல் துறை கண்டறிந்துள்ளது.
ஈரோட்டில் இருந்து 40 கி.மீ. தூரத்தில் அமைந்த கொடுமணல் கொங்குப்பகுதி
நாகரிகத்துக்கான சான்று.
நூற்றுக்கணக்கான
- முதுமக்கள் தாழி
- கல்வெட்டுகள்
- மண்பாண்டங்கள்
புதைபொருட்கள் கொடுமணல் நாகரிகம் தொன்மையானது என்பதை இன்றும் பறைசாற்றி நிற்கின்றன.
நொய்யல் படுகையால் 3,500 சதுர கி.மீ., பரப்பு பயனடைகிறது; 1,800 ச.கி.மீ.,
பரப்பு பாசனவசதி பெறுகிறது.
கரையோர பகுதிகளில் உள்ள கிராமங்களில் மக்கள் அடர்த்தி சதுர கி.மீ.,க்கு
120பேர்; நகரப்பகுதியில்
1,000 பேர்.
நொய்யல் ஒரு போதும் கரை மீறியதாக சரித்திரம் இல்லை.
காரணம், ஒவ்வொரு 12 கி.மீ. தூரத்திலும் சில அடி தூரம் ஆழமாகிக் கொண்டே செல்லும்
தன்மையால், சரிவான சிற்றாறாக உருக்கொண்டு அதிவேகமாக காவிரியில் கலக்கிறது.
இதனால், ஆறு நிறைய தண்ணீர் செல்வதற்கு வழியில்லை; பெரிய அளவிலான தேக்கங்களும்
இல்லை.
மற்ற சிற்றாறுகளை போல குளிக்கவும், குடிக்கவும் பயன்பட்டு வந்த இந்நதி, கடந்த
தலைமுறையில் சிற்றாறு என்ற நிலையில் இருந்து கழிவுக்கால்வாயாக
சுருங்கிக்கொண்டது.
*மாசடைந்த நொய்யல்*:- இன்றைய தலைமுறையினர் காணும் நொய்யல், நதி என்ற தகுதியை
இழந்தது 1985ம் ஆண்டுக்கு பிறகுதான். தொழில் வளர்ச்சி என்ற பெயரில், திருப்பூர் நகரம் அரசின் எந்த உதவியும், கட்டுப்பாடுகளும் இன்றி வளர்ந்த காலகட்டம், அது.வெளிநாடுகளுக்கு பனியனை ஏற்றுமதி செய்ய வாய்ப்பு கிடைத்ததால், தொழில்முனைவோர் பலரும், போட்டி போட்டு உற்பத்தி செய்தனர்.
தொழில் வளர்ச்சியில் மட்டுமே அக்கறை கொண்டிருந்த உற்பத்தியாளர்களும், அன்னிய செலாவணியை நல்வாய்ப்பாக கருதிய அரசும், அதன் மோசமான மறுபக்கத்தை கவனிக்கத் தவறிவிட்டன. ஏற்கனவே, கோவை மாநகரின் கழிவுகள் நொய்யலில் கலந்து, அதை மாசுபடுத்திக் கொண்டிருந்தன.
வெள்ளை நிற ஆடைகளை விட, வண்ணமேற்றிய ஆடைகளுக்கு வரவேற்பு என்பதை அறிந்த, தொழிலதிபர்கள், சாயசலவை ஆலைகளை அதிகளவில் அமைத்தனர். கழிவை சுத்திகரித்து வெளியில் விட வேண்டிய அவசியம் குறித்து, தொழில்முனைவோர் அறிந்திருக்கவில்லை. சாயக்கழிவை சுத்திகரிக்கும் பொறுப்பு, அசட்டுத்தனமாக விடப்பட்டு விட்டது.
விழிப்புணர்வும், தொழில்நுட்ப வசதிகளும் பெருகிவிட்ட இக்காலத்திலேயே இன்னும் தீர்வு காணப்படவில்லை.
விவசாயிகளுக்காக கட்டப்பட்ட ஒரத்துப்பாளையம் அணையில் சாயக்கழிவுகள் தேங்கி நின்றன. அணையை சுற்றிலும் இருந்த விவசாய நிலங்களில் களை கூட முளைக்கவில்லை. தென்னை மரத்தின் இளநீரிலும் இரசாயனத்தின் காரத்தன்மை கலந்தது. குடிநீர் இன்றி, மக்கள் பரிதவித்தனர். தோல் நோய் மருத்துவமனைகளும், செயற்கை கருத்தரிப்பு
மையங்களும் அதிகளவில் ஈரோடு சுற்றுப்பகுதியில் அமைந்தன.
பிரச்னையின் தீவிரத்தை தாமதமாக உணர்ந்த, விவசாய சங்கங்கள் எதிர்ப்பு
குரல்கொடுக்க துவங்கின. சமூக அக்கறையுள்ள அமைப்புகள், நொய்யலை மீட்டெடுக்க வேண்டும் என்ற கோஷத்தை வலியுறுத்தின. பல்வேறு கட்ட முயற்சிகளுக்குப்பின், கோர்ட் தலையீடு காரணமாக, நச்சுத்தன்மை வாய்ந்த கழிவு நீர் வெளியேற்றத்துக்கு தடை விதிக்கப்பட்டது. பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளுக்கு நஷ்ட ஈடு வழங்க வேண்டும் எனவும் உத்தரவிடப்பட்டது.
கோர்ட் உத்தரவு காரணமாக, அனைத்து சாய ஆலை உரிமையாளர்களும் 800 கோடி ரூபாய் மதிப்பில் 20 இடங்களில் பொது சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் அமைத்துள்ளனர்; சிலர் சொந்தமாகவும் அமைத்துள்ளனர். பொது சுத்திகரிப்பு நிலையங்களுக்கு தடையில்லாச் சான்று வழங்க வேண்டிய மாசுக்கட்டுப்பாடு வாரியம், வழக்கம்போல் நத்தை வேகத்தில் செயல்படுகிறது. வழக்கு நிலுவையில் இருப்பதால், மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியம் சான்று வழங்க முடியாத நிலை உள்ளது. எனவே, சுத்திகரிக்கப்படாத சாயக்கழிவு
நொய்யலில் கலக்கிறது. கழிவுகள் மட்டுமன்றி, ஆக்கிரமிப்புகளும் நொய்யலை உருக்குலையச் செய்துள்ளன. ஒரு நதி நம் கண் முன்னால் உயிர்ப்பை இழந்து கொண்டிருக்கிறது!
*கரை அமைத்தால் கறை நீங்கும்:*- கோவையில் இருந்து கரூர் வரை, நொய்யலின் இரு கரையையும் அகலப்படுத்தி, ரோடு அமைக்கலாம் என்ற திட்டம் கடந்த காலங்களில் முன்மொழியப்பட்டு இருந்தது. ஆற்றின் கரை சுத்தப்படுத்தப்படும்; ரோடு வசதியும் உருவாகும். ஆக்கிரமிப்புகளையும் தடுக்க முடியும். போக்குவரத்து நெரிசலுக்கும்
தீர்வு கிடைக்கும். கொங்கு மண்டலத்துக்குள் மெட்ரோ போன்ற இரயில் திட்டம்
உருவாக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை உள்ளது. இதற்கு மத்திய அரசின் ஒப்புதல் தேவை.
ஆனால், நொய்யல் கரையில் ரோடு வசதியை உருவாக்க மத்திய அரசை எதிர்நோக்க வேண்டிய அவசியம் இருக்காது. முழுமையான ரோடாக இல்லாவிட்டாலும், முக்கிய இணைப்புகள் வரை ரோடு அமைக்கலாம். புறநகர் வழிச்சாலை; தொழில் வளர்ச்சி என பல பரிமாணங்களிலும்
இத்திட்டம் பலனளிக்கும்.
நரகமாகிவிட்ட நாகரிக சுவடுகள்:*- நதிக்கரைகளில் தான் நாகரிகங்கள் தோன்றின.
தமிழக நதிக்கரைகளுக்கும் அப்பெருமை உண்டு. நொய்யல் நதிக்கரையின் கொடுமணல்
நாகரிகம் கி.மு. 300 முதல் கி.பி. 300ம் ஆண்டுகளுக்கு இடைப்பட்டது என
தொல்பொருள் சான்றுகள் தெளிவுபடுத்துகின்றன. சிற்பக்கலைக்கு பெயர் பெற்ற பேரூர்
பட்டீஸ்வரர் கோவிலை தன் கரையில் கொண்டுள்ளதும், இலட்சக்கணக்கான மக்களின்
வாழ்வாதாரமாகவும் இருந்த நொய்யல், இன்று கடந்து செல்பவர்கள் முகம் சுளிக்கும்
அளவுக்கு கழிவுகளை சுமந்து செல்கிறது. விவசாயிகளை செழிப்படையச் செய்த அதே
நொய்யல், அவர்களின் எதிர்காலத்தையும் கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது.
*
நொய்யலை காக்க என்ன தான் தீர்வு?:*- கொங்கு நாகரிகத்துக்கு வேராக இருந்த நதி,
25 ஆண்டுகளில் இல்லாமல் போய்விட்டது. இனியாவது அரசு விழித்துக் கொள்ளாவிட்டால்,
நொய்யல் என்ற பெயரை செவிவழியாக மட்டுமே கேட்க முடியும். நொய்யலை நேரடியாக
சீரமைத்து விட முடியாது. சங்கிலித்தொடர் போல், பல்வேறு பிரச்னைகளுக்கும் தீர்வு
கண்டு, சில நடைமுறைகளை கட்டுப்படுத்தினால் மட்டுமே சாத்தியம்.
* சாக்கடை கழிவுகள் நொய்யலில் கலக்கும் போது, பிளாஸ்டிக் கழிவுகள் நீரோட்டத்தை
தடை செய்கின்றன; பிளாஸ்டிக் கழிவுகளுக்கு தடை விதிக்க வேண்டும்.
* கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் உடனடியாக செயல்பட, அரசு தடையின்மை
சான்று வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.
* சுத்திகரிப்பு நிலையங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்படும் கழிவு நீர்,
நச்சுத்தன்மை இல்லாமல் இருப்பினும், ஆற்றில் கலப்பதை தடை செய்ய வேண்டும். ஒரு
சொட்டு கழிவு நீர் கூட, ஆற்றில் கலக்காமல் குழாய் மூலம் அப்புறப்படுத்தப்பட
வேண்டும்.
* திருப்பூர் மாநகராட்சியில் பாதாள சாக்கடை திட்டத்தை முழு அளவில் செயல்படுத்த
வேண்டும். பாதாள சாக்கடை கழிவை சுத்திகரித்து, அக்கழிவு நீரையும் குழாய் மூலம்
அப்புறப்படுத்த வேண்டும். நொய்யலின் பாதையில் உள்ள எந்த உள்ளாட்சி பகுதியில்
இருந்தும் சாக்கடை கழிவுகள் நொய்யலில் கலக்க தடை விதிக்க வேண்டும்.
* சாயக்கழிவு நீர் கடலில் கலக்கும் திட்டத்தை செயல்படுத்தும்போது,
சுத்திகரிக்கப்பட்ட சாக்கடை கழிவு நீரையும், அதே குழாய் மூலம்
அப்புறப்படுத்துவற்கான சாத்தியக்கூறுகளை ஆராய வேண்டும்.
* நொய்யலை தூர்வார வேண்டும். ஆக்கிரமிப்பை பாரபட்சமின்றி அகற்ற வேண்டும்.
நொய்யலால் நீராதாரம் பெறும் குளங்களும் சாயக்கழிவால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. எனவே,
அவற்றையும் தூர்வார நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.
இத்திட்டங்களுக்காக, சில ஆயிரம் கோடிகள் தேவைப்படும். ஆயினும், இப்பகுதி மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை தன் மெத்தனப்போக்கால் சிதைத்து விட்ட அரசு, பணத்தை செலவழித்தே ஆக வேண்டும்.
* கோர்ட்டில் உள்ள நொய்யல் தொடர்பான வழக்குகளை அனைத்து தரப்பும் வாபஸ் பெற்று, நேரடியான தனிக்குழு மூலம் பேச்சு நடத்த வேண்டும். அல்லது விரைவு நீதிமன்றம் மூலம் மூன்று மாதங்களுக்குள் தீர்வு காண வேண்டும்.
திருப்பூர் தொகுதியில் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் எம்.பி. தன் பதவிக்காலம்
முடிவடையும் முன் இதை செய்து முடித்தால், வரலாறு அவரை நன்றியுடன் நினைவுகூறும்.
நன்றி: தினமலர்
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையில் உற்பத்தியாகி,
- கோவை
- திருப்பூர்
- ஈரோடு
- கரூர்
- திருச்சி
என ஐந்து மாவட்டங்களை கடந்து காவிரியில் கலக்கிறது காஞ்சி மாநதி.
சென்ற இடமெல்லாம் செழிப்பாக்கிய காஞ்சி நதி, காவிரியுடன் சங்கமிக்கும் இடத்தால்
"நொய்யல்" எனப்பெயர் கொண்டது.
"நொய்" என்ற சொல்லுக்கு
- நுண்மை
- மென்மை
என்பது பொருள்.
தன் நுண்ணிய மணல் பரப்பினால் இப்பெயர் பெற்றது என்ற கருத்தும் உண்டு.
காலப்போக்கில் காஞ்சி நதி என்ற பெயர் வழக்கொழிந்து போனது போலவே, நொய்யலும்
வளமிழந்து போனது. மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையின் வெள்ளியங்கிரியில் உற்பத்தியாகி,
கிழக்கு நோக்கி பாய்கிறது நொய்யல்.
இதன் கரையில்
பல முக்கிய நகரங்கள் உள்ளன.
வழியில் 32 குளங்கள், 23 தடுப்பணைகளை நிரப்பி, காவிரியில் இணையும் நொய்யல்
படுகை 180 கி.மீ. நீளம் கொண்டது. திருப்பூரில்
இருந்து 16கி.மீ. தூரத்தில் ஒரத்துப்பாளையம் அணை உள்ளது.
காவிரியுடன் சங்கமிக்கும் இடத்தில் இருந்த நொய்யல் குடியிருப்பு
சேரநாட்டுக்கும், கருரூக்கும் இடையே முக்கிய இணைப்பாக இருந்ததாக சங்க
குறிப்புகள் தெரிவிக்கின்றன. இங்கு, சங்ககால மக்கள் 35 ஏக்கர் பரப்பளவில்
வசித்து வந்ததற்கான அடையாளங்களை தொல்லியல் துறை கண்டறிந்துள்ளது.
ஈரோட்டில் இருந்து 40 கி.மீ. தூரத்தில் அமைந்த கொடுமணல் கொங்குப்பகுதி
நாகரிகத்துக்கான சான்று.
நூற்றுக்கணக்கான
- முதுமக்கள் தாழி
- கல்வெட்டுகள்
- மண்பாண்டங்கள்
புதைபொருட்கள் கொடுமணல் நாகரிகம் தொன்மையானது என்பதை இன்றும் பறைசாற்றி நிற்கின்றன.
நொய்யல் படுகையால் 3,500 சதுர கி.மீ., பரப்பு பயனடைகிறது; 1,800 ச.கி.மீ.,
பரப்பு பாசனவசதி பெறுகிறது.
கரையோர பகுதிகளில் உள்ள கிராமங்களில் மக்கள் அடர்த்தி சதுர கி.மீ.,க்கு
120பேர்; நகரப்பகுதியில்
1,000 பேர்.
நொய்யல் ஒரு போதும் கரை மீறியதாக சரித்திரம் இல்லை.
காரணம், ஒவ்வொரு 12 கி.மீ. தூரத்திலும் சில அடி தூரம் ஆழமாகிக் கொண்டே செல்லும்
தன்மையால், சரிவான சிற்றாறாக உருக்கொண்டு அதிவேகமாக காவிரியில் கலக்கிறது.
இதனால், ஆறு நிறைய தண்ணீர் செல்வதற்கு வழியில்லை; பெரிய அளவிலான தேக்கங்களும்
இல்லை.
மற்ற சிற்றாறுகளை போல குளிக்கவும், குடிக்கவும் பயன்பட்டு வந்த இந்நதி, கடந்த
தலைமுறையில் சிற்றாறு என்ற நிலையில் இருந்து கழிவுக்கால்வாயாக
சுருங்கிக்கொண்டது.
*மாசடைந்த நொய்யல்*:- இன்றைய தலைமுறையினர் காணும் நொய்யல், நதி என்ற தகுதியை
இழந்தது 1985ம் ஆண்டுக்கு பிறகுதான். தொழில் வளர்ச்சி என்ற பெயரில், திருப்பூர் நகரம் அரசின் எந்த உதவியும், கட்டுப்பாடுகளும் இன்றி வளர்ந்த காலகட்டம், அது.வெளிநாடுகளுக்கு பனியனை ஏற்றுமதி செய்ய வாய்ப்பு கிடைத்ததால், தொழில்முனைவோர் பலரும், போட்டி போட்டு உற்பத்தி செய்தனர்.
தொழில் வளர்ச்சியில் மட்டுமே அக்கறை கொண்டிருந்த உற்பத்தியாளர்களும், அன்னிய செலாவணியை நல்வாய்ப்பாக கருதிய அரசும், அதன் மோசமான மறுபக்கத்தை கவனிக்கத் தவறிவிட்டன. ஏற்கனவே, கோவை மாநகரின் கழிவுகள் நொய்யலில் கலந்து, அதை மாசுபடுத்திக் கொண்டிருந்தன.
வெள்ளை நிற ஆடைகளை விட, வண்ணமேற்றிய ஆடைகளுக்கு வரவேற்பு என்பதை அறிந்த, தொழிலதிபர்கள், சாயசலவை ஆலைகளை அதிகளவில் அமைத்தனர். கழிவை சுத்திகரித்து வெளியில் விட வேண்டிய அவசியம் குறித்து, தொழில்முனைவோர் அறிந்திருக்கவில்லை. சாயக்கழிவை சுத்திகரிக்கும் பொறுப்பு, அசட்டுத்தனமாக விடப்பட்டு விட்டது.
விழிப்புணர்வும், தொழில்நுட்ப வசதிகளும் பெருகிவிட்ட இக்காலத்திலேயே இன்னும் தீர்வு காணப்படவில்லை.
விவசாயிகளுக்காக கட்டப்பட்ட ஒரத்துப்பாளையம் அணையில் சாயக்கழிவுகள் தேங்கி நின்றன. அணையை சுற்றிலும் இருந்த விவசாய நிலங்களில் களை கூட முளைக்கவில்லை. தென்னை மரத்தின் இளநீரிலும் இரசாயனத்தின் காரத்தன்மை கலந்தது. குடிநீர் இன்றி, மக்கள் பரிதவித்தனர். தோல் நோய் மருத்துவமனைகளும், செயற்கை கருத்தரிப்பு
மையங்களும் அதிகளவில் ஈரோடு சுற்றுப்பகுதியில் அமைந்தன.
பிரச்னையின் தீவிரத்தை தாமதமாக உணர்ந்த, விவசாய சங்கங்கள் எதிர்ப்பு
குரல்கொடுக்க துவங்கின. சமூக அக்கறையுள்ள அமைப்புகள், நொய்யலை மீட்டெடுக்க வேண்டும் என்ற கோஷத்தை வலியுறுத்தின. பல்வேறு கட்ட முயற்சிகளுக்குப்பின், கோர்ட் தலையீடு காரணமாக, நச்சுத்தன்மை வாய்ந்த கழிவு நீர் வெளியேற்றத்துக்கு தடை விதிக்கப்பட்டது. பாதிக்கப்பட்ட விவசாயிகளுக்கு நஷ்ட ஈடு வழங்க வேண்டும் எனவும் உத்தரவிடப்பட்டது.
கோர்ட் உத்தரவு காரணமாக, அனைத்து சாய ஆலை உரிமையாளர்களும் 800 கோடி ரூபாய் மதிப்பில் 20 இடங்களில் பொது சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் அமைத்துள்ளனர்; சிலர் சொந்தமாகவும் அமைத்துள்ளனர். பொது சுத்திகரிப்பு நிலையங்களுக்கு தடையில்லாச் சான்று வழங்க வேண்டிய மாசுக்கட்டுப்பாடு வாரியம், வழக்கம்போல் நத்தை வேகத்தில் செயல்படுகிறது. வழக்கு நிலுவையில் இருப்பதால், மாசுக்கட்டுப்பாட்டு வாரியம் சான்று வழங்க முடியாத நிலை உள்ளது. எனவே, சுத்திகரிக்கப்படாத சாயக்கழிவு
நொய்யலில் கலக்கிறது. கழிவுகள் மட்டுமன்றி, ஆக்கிரமிப்புகளும் நொய்யலை உருக்குலையச் செய்துள்ளன. ஒரு நதி நம் கண் முன்னால் உயிர்ப்பை இழந்து கொண்டிருக்கிறது!
*கரை அமைத்தால் கறை நீங்கும்:*- கோவையில் இருந்து கரூர் வரை, நொய்யலின் இரு கரையையும் அகலப்படுத்தி, ரோடு அமைக்கலாம் என்ற திட்டம் கடந்த காலங்களில் முன்மொழியப்பட்டு இருந்தது. ஆற்றின் கரை சுத்தப்படுத்தப்படும்; ரோடு வசதியும் உருவாகும். ஆக்கிரமிப்புகளையும் தடுக்க முடியும். போக்குவரத்து நெரிசலுக்கும்
தீர்வு கிடைக்கும். கொங்கு மண்டலத்துக்குள் மெட்ரோ போன்ற இரயில் திட்டம்
உருவாக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை உள்ளது. இதற்கு மத்திய அரசின் ஒப்புதல் தேவை.
ஆனால், நொய்யல் கரையில் ரோடு வசதியை உருவாக்க மத்திய அரசை எதிர்நோக்க வேண்டிய அவசியம் இருக்காது. முழுமையான ரோடாக இல்லாவிட்டாலும், முக்கிய இணைப்புகள் வரை ரோடு அமைக்கலாம். புறநகர் வழிச்சாலை; தொழில் வளர்ச்சி என பல பரிமாணங்களிலும்
இத்திட்டம் பலனளிக்கும்.
நரகமாகிவிட்ட நாகரிக சுவடுகள்:*- நதிக்கரைகளில் தான் நாகரிகங்கள் தோன்றின.
தமிழக நதிக்கரைகளுக்கும் அப்பெருமை உண்டு. நொய்யல் நதிக்கரையின் கொடுமணல்
நாகரிகம் கி.மு. 300 முதல் கி.பி. 300ம் ஆண்டுகளுக்கு இடைப்பட்டது என
தொல்பொருள் சான்றுகள் தெளிவுபடுத்துகின்றன. சிற்பக்கலைக்கு பெயர் பெற்ற பேரூர்
பட்டீஸ்வரர் கோவிலை தன் கரையில் கொண்டுள்ளதும், இலட்சக்கணக்கான மக்களின்
வாழ்வாதாரமாகவும் இருந்த நொய்யல், இன்று கடந்து செல்பவர்கள் முகம் சுளிக்கும்
அளவுக்கு கழிவுகளை சுமந்து செல்கிறது. விவசாயிகளை செழிப்படையச் செய்த அதே
நொய்யல், அவர்களின் எதிர்காலத்தையும் கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளது.
*
நொய்யலை காக்க என்ன தான் தீர்வு?:*- கொங்கு நாகரிகத்துக்கு வேராக இருந்த நதி,
25 ஆண்டுகளில் இல்லாமல் போய்விட்டது. இனியாவது அரசு விழித்துக் கொள்ளாவிட்டால்,
நொய்யல் என்ற பெயரை செவிவழியாக மட்டுமே கேட்க முடியும். நொய்யலை நேரடியாக
சீரமைத்து விட முடியாது. சங்கிலித்தொடர் போல், பல்வேறு பிரச்னைகளுக்கும் தீர்வு
கண்டு, சில நடைமுறைகளை கட்டுப்படுத்தினால் மட்டுமே சாத்தியம்.
* சாக்கடை கழிவுகள் நொய்யலில் கலக்கும் போது, பிளாஸ்டிக் கழிவுகள் நீரோட்டத்தை
தடை செய்கின்றன; பிளாஸ்டிக் கழிவுகளுக்கு தடை விதிக்க வேண்டும்.
* கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் உடனடியாக செயல்பட, அரசு தடையின்மை
சான்று வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.
* சுத்திகரிப்பு நிலையங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்படும் கழிவு நீர்,
நச்சுத்தன்மை இல்லாமல் இருப்பினும், ஆற்றில் கலப்பதை தடை செய்ய வேண்டும். ஒரு
சொட்டு கழிவு நீர் கூட, ஆற்றில் கலக்காமல் குழாய் மூலம் அப்புறப்படுத்தப்பட
வேண்டும்.
* திருப்பூர் மாநகராட்சியில் பாதாள சாக்கடை திட்டத்தை முழு அளவில் செயல்படுத்த
வேண்டும். பாதாள சாக்கடை கழிவை சுத்திகரித்து, அக்கழிவு நீரையும் குழாய் மூலம்
அப்புறப்படுத்த வேண்டும். நொய்யலின் பாதையில் உள்ள எந்த உள்ளாட்சி பகுதியில்
இருந்தும் சாக்கடை கழிவுகள் நொய்யலில் கலக்க தடை விதிக்க வேண்டும்.
* சாயக்கழிவு நீர் கடலில் கலக்கும் திட்டத்தை செயல்படுத்தும்போது,
சுத்திகரிக்கப்பட்ட சாக்கடை கழிவு நீரையும், அதே குழாய் மூலம்
அப்புறப்படுத்துவற்கான சாத்தியக்கூறுகளை ஆராய வேண்டும்.
* நொய்யலை தூர்வார வேண்டும். ஆக்கிரமிப்பை பாரபட்சமின்றி அகற்ற வேண்டும்.
நொய்யலால் நீராதாரம் பெறும் குளங்களும் சாயக்கழிவால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. எனவே,
அவற்றையும் தூர்வார நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.
இத்திட்டங்களுக்காக, சில ஆயிரம் கோடிகள் தேவைப்படும். ஆயினும், இப்பகுதி மக்களின் வாழ்வாதாரத்தை தன் மெத்தனப்போக்கால் சிதைத்து விட்ட அரசு, பணத்தை செலவழித்தே ஆக வேண்டும்.
* கோர்ட்டில் உள்ள நொய்யல் தொடர்பான வழக்குகளை அனைத்து தரப்பும் வாபஸ் பெற்று, நேரடியான தனிக்குழு மூலம் பேச்சு நடத்த வேண்டும். அல்லது விரைவு நீதிமன்றம் மூலம் மூன்று மாதங்களுக்குள் தீர்வு காண வேண்டும்.
திருப்பூர் தொகுதியில் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் எம்.பி. தன் பதவிக்காலம்
முடிவடையும் முன் இதை செய்து முடித்தால், வரலாறு அவரை நன்றியுடன் நினைவுகூறும்.
நன்றி: தினமலர்
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
ஒரு நதி எப்படி ஆகக்கூடாது என்பதற்கு உதாரணமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது நொய்யல் ஆறு. சாய ஆலை ரசாயனக் கழிவு எவ்வளவு பாதித்துள்ளது என்பதற்குச் சான்றாகி உள்ளது, சென்னிமலை அருகே உள்ள ஒரத்துப்பாளையம் அணை.
சங்க இலக்கியங்களில் "காஞ்சிமாநதி' என்று சிறப்பு பெற்ற நொய்யல் ஆறு, கோவை மாவட்டம் மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையில் உற்பத்தியாகி, கோவை, திருப்பூர், ஈரோடு, கரூர் மாவட்டங்கள் வழியே 174 கிலோ மீட்டர் பயணம் செய்து, கரூர் அருகே காவிரியில் கலக்கிறது.வற்றாத நதியாக ஓடிய நொய்யல், காலப்போக்கில் பருவமழையை நம்பி வாழ்ந்தது. இன்றோ, திருப்பூர் பகுதியில் செயல்படும் சாயப் பட்டறைகளின் சுத்திகரிக்கப்படாத, ரசாயனக் கழிவுகளைச் சுமக்கும் சாக்கடையாக மாறிவிட்டது. நொய்யலில் வெள்ளக்காலத்தில் மிகுதியாக ஓடி, கடலில் கலந்து வீணாகும் தண்ணீரை, ஈரோடு, கரூர் மாவட்டங்களில் விவசாயத்துக்குப் பயன்படுத்தும் வகையில், 1981ம் ஆண்டு 9,000 ஏக்கர் புஞ்சை நிலங்களுக்குப் பாசனமளிக்க வசதியாக சின்னமுத்தூர் அருகே தடுப்பு அணை கட்டி பாசனத்துக்கு வழிவகை செய்தனர்.
அடுத்த நிலையாக, 1984ம் ஆண்டு சென்னிமலை அருகே ஒரத்துப்பாளையத்தில் 17 கோடி ரூபாய் செலவில் 1,050 ஏக்கர் நிலம் கையகப்படுத்தப்பட்டு ஒரத்துப்பாளையம் அணை கட்ட ஆரம்பிக்கப்பட்டது. 1992ம் ஆண்டில் அணை கட்டி முடிக்கப்பட்டது. 1996ம் ஆண்டு வரை ஒரத்துப்பாளையம் அணையிலிருந்து பாசனத்துக்கு நீர் விடப்பட்டது. அதன்பின், அணையின் மேற்பகுதியில் அமைந்துள்ள திருப்பூர் நகரம் பின்னலாடைத் தொழிலில் பெரும் வளர்ச்சியடைந்து வந்தது. அங்கு பனியன்களுக்குச் சாயம் தோய்க்கும் சாயப்பட்டறைகள் 200க்கும் மேற்பட்டவை நொய்யல் கரையிலேயே அமைக்கப்பட்டன. திருப்பூர் நகரம் வளர வளர, சாயப்பட்டறைகளின் கழிவுநீர் வரத்தும் அதிகமாகி, நொய்யல் ஆறு வழியாக ஒரத்துப்பாளையம் அணையில் பாசனத்துக்காகத் தேக்கி வைக்கப்பட்ட நீரை மாசுபடுத்தி விட்டது.
ரசாயனக் கழிவு அணையின் அடிமட்டத்தில் படிந்து, அணையின் நீரை பாசனத்துக்குப் பயன்படுத்த முடியாத அளவுக்குத் தள்ளப்பட்டது. அணை மாசுபட்டதன் தாக்கம் சுற்றுப்புறப் பகுதி கிராமங்களிலும் உடனடியாக எதிரொலித்தது. நிலத்தடி நீர்மட்டம் சாயக்கழிவாக மாறியதால் குடிநீர்க் கிணறுகள், ஆழ்குழாய்க் கிணறுகள் பாழாகின. விவசாய நிலங்கள் மலடாகின. இதைப் பார்த்துப் பரிதவித்த விவசாயிகள், அரசு உயர் மட்ட அதிகாரிகளுக்குப் புகார் மனுக்கள் கொடுத்தும் பயனில்லை. . விவசாயிகள் சென்னை ஐகோர்ட்டில் வழக்கு தொடர்ந்தனர்.
அப்போது தான், சில வழிமுறைகளைக் கையாள நீதிமன்றம் கேட்டுக்கொண்டது. சாயப்பட்டறைகள் கழிவுநீரை சுத்திகரிப்பு செய்து வெளியேற்ற வேண்டும். நொய்யல் ஒரத்துப்பாளைம் நீர்த் தேக்கத்தில் படிந்துள்ள ரசாயனக் கழிவுகளை முற்றிலும் அகற்றுவதற்கு திருப்பூர் பகுதிகளில் சாயபட்டறை அதிபர்களிடம் பணம் வசூல் செய்து, திட்டத்தை நிறைவேற்ற வேண்டும் என உத்தரவிட்டது. அணையில் தேங்கியிருந்த சாயக் கழிவுநீர், யாருக்கும் பாதிப்பு இல்லாமல் காவிரியில் வெள்ளப்பெருக்கு ஏற்பட்ட போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியேற்றப்பட்டது. நொய்யல் பாசன விவசாயிகள் பாதுகாப்பு சபையினரால் மீண்டும் 2003ம் ஆண்டு வழக்கு தொடரப்பட்டது.
அதில், அணையைச் சுத்தப்படுத்த 12.50 கோடி ரூபாய் உடனடியாக திருப்பூர் சாயபட்டறை சங்கங்கள் செலுத்த வேண்டும் என ஐகோர்ட் உத்தரவிட்டது. தற்போது 90 சதவீதம் அளவுக்கு தூர் வாரும் பணி நிறைவு பெற்றுள்ளது. உப்புத்தன்மை கொண்ட ரசாயன நீர் தேங்கியதில் அணையின் தடுப்புச் சுவர் பெரும் சேதமடைந்து விட்டது. ஷட்டர் மாற்றுதல், கைப்பிடிச் சுவர் அமைத்தல், சுவரின் உட்பகுதியில் ரிபிட் மண் கல் பதித்தல், அணையின் மேல்பகுதியில் தார்சாலைப் பணிகள் ஆகியவை நடந்துள்ளன. அணையிலிருந்து, காவிரியாறு வரை நொய்யலாற்றைச் சுத்தப்படுத்தும் பணியும் நிறைவு பெற்றுள்ளது. இப்பணிகளுக்கு ஐந்து கோடி ரூபாய் வரை செலவு செய்யப்பட்டுள்ளது.இவையெல்லாவற்றையும் விட முக்கியமாக, அணைக்கு மீண்டும் சாயக் கழிவுநீர் வராமல் தடுக்க வேண்டும். அதற்கு, "திருப்பூர் பகுதிகளில் உள்ள சாயப்பட்டறைகளில் "ரிவர்ஸ் ஆஸ்மாஸிஸ்' (ஆர்.ஓ.,) முறையில் கழிவுநீரை முழுமையாகச் சுத்திகரிப்பு செய்யும் இயந்திரங்கள் பொருத்த வேண்டும்' என நீதிமன்றம் உத்தரவு வழங்கியுள்ளது. . இதனால், இன்று வரை அணைக்குச் சாயக்கழிவு வரத் தான் செய்கிறது. இதைக் கண்காணிக்க முடியாத அரசு, சாயக்கழிவுகளை குழாய் மூலம் கொண்டு சென்று கடலில் கலக்கும் திட்டம் 750 கோடி ரூபாயில் செயல்படுத்தப்படும் என அறிவித்தது. ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு மேலாக அத்திட்டமும் கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளது.
இந்த நதியை சுத்தப்படுத்த என்ன முயன்றாலும் முடியாது என்பதில்லை. முடிந்த வரை திருப்பூரில் கூட மேற்க்கே டயமண்ட் தியேட்டர் முதல் கிழக்கே மின்மயானம் வரை ஆற்றை ஆழப்படுத்தி ஒருபுறம் மட்டுமே சிமெண்ட் வாய்க்கால் அமைத்து நகரத்தின் கழிவு நீரை தேங்காமல் ஓடச் செய்யலாம். இதனால் என்ன பலன் என்று கேட்காதீர்கள். நகருக்குள் கொசுக்களின் தொந்தரவைக்குறைக்கலாம். மேலும் பிளாஸ்டிக் ஒழிப்பை தீவிரமாக, குறைந்த பட்சம் டிபார்ட் மெண்ட் ஸ்டோர்கள், ஓட்டல்களில் உபயோகப்படுத்தாமல் குறைக்க தன்னார்வத்தோடு முன்வந்தால் போதுமானது. கழிவு நீர் தேங்க முழுமுதற்காரணமே இந்த பிளாஸ்டி கேரி பேக்குகள் என்பதையும் நாம் மறக்காமல் ஆற்றை சுத்தப்படுத்த முன்வருவோமாக.நன்றி - வாய்ப்பாடி குமார் அவர்களே
[this article taken from http://voipadi.blogspot.com]
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
சங்க இலக்கியங்களில் "காஞ்சிமாநதி' என்று சிறப்பு பெற்ற நொய்யல் ஆறு, கோவை மாவட்டம் மேற்குத்தொடர்ச்சி மலையில் உற்பத்தியாகி, கோவை, திருப்பூர், ஈரோடு, கரூர் மாவட்டங்கள் வழியே 174 கிலோ மீட்டர் பயணம் செய்து, கரூர் அருகே காவிரியில் கலக்கிறது.வற்றாத நதியாக ஓடிய நொய்யல், காலப்போக்கில் பருவமழையை நம்பி வாழ்ந்தது. இன்றோ, திருப்பூர் பகுதியில் செயல்படும் சாயப் பட்டறைகளின் சுத்திகரிக்கப்படாத, ரசாயனக் கழிவுகளைச் சுமக்கும் சாக்கடையாக மாறிவிட்டது. நொய்யலில் வெள்ளக்காலத்தில் மிகுதியாக ஓடி, கடலில் கலந்து வீணாகும் தண்ணீரை, ஈரோடு, கரூர் மாவட்டங்களில் விவசாயத்துக்குப் பயன்படுத்தும் வகையில், 1981ம் ஆண்டு 9,000 ஏக்கர் புஞ்சை நிலங்களுக்குப் பாசனமளிக்க வசதியாக சின்னமுத்தூர் அருகே தடுப்பு அணை கட்டி பாசனத்துக்கு வழிவகை செய்தனர்.
அடுத்த நிலையாக, 1984ம் ஆண்டு சென்னிமலை அருகே ஒரத்துப்பாளையத்தில் 17 கோடி ரூபாய் செலவில் 1,050 ஏக்கர் நிலம் கையகப்படுத்தப்பட்டு ஒரத்துப்பாளையம் அணை கட்ட ஆரம்பிக்கப்பட்டது. 1992ம் ஆண்டில் அணை கட்டி முடிக்கப்பட்டது. 1996ம் ஆண்டு வரை ஒரத்துப்பாளையம் அணையிலிருந்து பாசனத்துக்கு நீர் விடப்பட்டது. அதன்பின், அணையின் மேற்பகுதியில் அமைந்துள்ள திருப்பூர் நகரம் பின்னலாடைத் தொழிலில் பெரும் வளர்ச்சியடைந்து வந்தது. அங்கு பனியன்களுக்குச் சாயம் தோய்க்கும் சாயப்பட்டறைகள் 200க்கும் மேற்பட்டவை நொய்யல் கரையிலேயே அமைக்கப்பட்டன. திருப்பூர் நகரம் வளர வளர, சாயப்பட்டறைகளின் கழிவுநீர் வரத்தும் அதிகமாகி, நொய்யல் ஆறு வழியாக ஒரத்துப்பாளையம் அணையில் பாசனத்துக்காகத் தேக்கி வைக்கப்பட்ட நீரை மாசுபடுத்தி விட்டது.
ரசாயனக் கழிவு அணையின் அடிமட்டத்தில் படிந்து, அணையின் நீரை பாசனத்துக்குப் பயன்படுத்த முடியாத அளவுக்குத் தள்ளப்பட்டது. அணை மாசுபட்டதன் தாக்கம் சுற்றுப்புறப் பகுதி கிராமங்களிலும் உடனடியாக எதிரொலித்தது. நிலத்தடி நீர்மட்டம் சாயக்கழிவாக மாறியதால் குடிநீர்க் கிணறுகள், ஆழ்குழாய்க் கிணறுகள் பாழாகின. விவசாய நிலங்கள் மலடாகின. இதைப் பார்த்துப் பரிதவித்த விவசாயிகள், அரசு உயர் மட்ட அதிகாரிகளுக்குப் புகார் மனுக்கள் கொடுத்தும் பயனில்லை. . விவசாயிகள் சென்னை ஐகோர்ட்டில் வழக்கு தொடர்ந்தனர்.
அப்போது தான், சில வழிமுறைகளைக் கையாள நீதிமன்றம் கேட்டுக்கொண்டது. சாயப்பட்டறைகள் கழிவுநீரை சுத்திகரிப்பு செய்து வெளியேற்ற வேண்டும். நொய்யல் ஒரத்துப்பாளைம் நீர்த் தேக்கத்தில் படிந்துள்ள ரசாயனக் கழிவுகளை முற்றிலும் அகற்றுவதற்கு திருப்பூர் பகுதிகளில் சாயபட்டறை அதிபர்களிடம் பணம் வசூல் செய்து, திட்டத்தை நிறைவேற்ற வேண்டும் என உத்தரவிட்டது. அணையில் தேங்கியிருந்த சாயக் கழிவுநீர், யாருக்கும் பாதிப்பு இல்லாமல் காவிரியில் வெள்ளப்பெருக்கு ஏற்பட்ட போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியேற்றப்பட்டது. நொய்யல் பாசன விவசாயிகள் பாதுகாப்பு சபையினரால் மீண்டும் 2003ம் ஆண்டு வழக்கு தொடரப்பட்டது.
அதில், அணையைச் சுத்தப்படுத்த 12.50 கோடி ரூபாய் உடனடியாக திருப்பூர் சாயபட்டறை சங்கங்கள் செலுத்த வேண்டும் என ஐகோர்ட் உத்தரவிட்டது. தற்போது 90 சதவீதம் அளவுக்கு தூர் வாரும் பணி நிறைவு பெற்றுள்ளது. உப்புத்தன்மை கொண்ட ரசாயன நீர் தேங்கியதில் அணையின் தடுப்புச் சுவர் பெரும் சேதமடைந்து விட்டது. ஷட்டர் மாற்றுதல், கைப்பிடிச் சுவர் அமைத்தல், சுவரின் உட்பகுதியில் ரிபிட் மண் கல் பதித்தல், அணையின் மேல்பகுதியில் தார்சாலைப் பணிகள் ஆகியவை நடந்துள்ளன. அணையிலிருந்து, காவிரியாறு வரை நொய்யலாற்றைச் சுத்தப்படுத்தும் பணியும் நிறைவு பெற்றுள்ளது. இப்பணிகளுக்கு ஐந்து கோடி ரூபாய் வரை செலவு செய்யப்பட்டுள்ளது.இவையெல்லாவற்றையும் விட முக்கியமாக, அணைக்கு மீண்டும் சாயக் கழிவுநீர் வராமல் தடுக்க வேண்டும். அதற்கு, "திருப்பூர் பகுதிகளில் உள்ள சாயப்பட்டறைகளில் "ரிவர்ஸ் ஆஸ்மாஸிஸ்' (ஆர்.ஓ.,) முறையில் கழிவுநீரை முழுமையாகச் சுத்திகரிப்பு செய்யும் இயந்திரங்கள் பொருத்த வேண்டும்' என நீதிமன்றம் உத்தரவு வழங்கியுள்ளது. . இதனால், இன்று வரை அணைக்குச் சாயக்கழிவு வரத் தான் செய்கிறது. இதைக் கண்காணிக்க முடியாத அரசு, சாயக்கழிவுகளை குழாய் மூலம் கொண்டு சென்று கடலில் கலக்கும் திட்டம் 750 கோடி ரூபாயில் செயல்படுத்தப்படும் என அறிவித்தது. ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு மேலாக அத்திட்டமும் கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளது.
இந்த நதியை சுத்தப்படுத்த என்ன முயன்றாலும் முடியாது என்பதில்லை. முடிந்த வரை திருப்பூரில் கூட மேற்க்கே டயமண்ட் தியேட்டர் முதல் கிழக்கே மின்மயானம் வரை ஆற்றை ஆழப்படுத்தி ஒருபுறம் மட்டுமே சிமெண்ட் வாய்க்கால் அமைத்து நகரத்தின் கழிவு நீரை தேங்காமல் ஓடச் செய்யலாம். இதனால் என்ன பலன் என்று கேட்காதீர்கள். நகருக்குள் கொசுக்களின் தொந்தரவைக்குறைக்கலாம். மேலும் பிளாஸ்டிக் ஒழிப்பை தீவிரமாக, குறைந்த பட்சம் டிபார்ட் மெண்ட் ஸ்டோர்கள், ஓட்டல்களில் உபயோகப்படுத்தாமல் குறைக்க தன்னார்வத்தோடு முன்வந்தால் போதுமானது. கழிவு நீர் தேங்க முழுமுதற்காரணமே இந்த பிளாஸ்டி கேரி பேக்குகள் என்பதையும் நாம் மறக்காமல் ஆற்றை சுத்தப்படுத்த முன்வருவோமாக.நன்றி - வாய்ப்பாடி குமார் அவர்களே
[this article taken from http://voipadi.blogspot.com]
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
அந்த கடைசி நாள்
==================
கனவுகள் நிறைந்த கண்களுடன்
தயக்கத்துடன் கல்லூரியில் நான்
கால்பதித்த அந்த முதல் நாள் ....
சின்னதான ஒரு அறிமுகம் ..
பெரிய எதிர்பார்ப்பு ..
பெரிய நண்பர்கள் வட்டம் ,
ஒவ்வொரு மாலையும் கிரிகெட்
விளையாடி களைப்புடன் வீடு சென்ற
அந்த இன்பமான நாட்கள் ......!
சுதந்திரதின நாளில் நான் வாங்கிய
அந்த முதல் பரிசும் அதனால்
எனக்கு அறிமுகமான நண்பர்களுடனும்
இளநிலையின் இறுதிநாளில் கண்ணீருடன் விடைபெற்றோம் .
மீண்டும் அதே கல்லூரியில்
தொடருவோம் என தெரியாமலே ..... !
இந்தமுறை மீண்டும் அருமையான
ஒரு நண்பர்கள் வட்டம்
எத்தனையோ இனிமையான
நினைவுகளையும் சில துன்பமான
சம்பவங்களையும் உடனே சுமந்த
இந்த கடந்த காலம் கண்டிப்பாக
ஒரு பசுமையான நினைவுகளின் தொகுப்பு ...
கல்லூரி வாழ்க்கையின் இறுதிநாளில்
நண்பர்கள் குறைவாகவே பேசினார்கள் ..
ஆம் .. அவர்களிடம் தன் சொந்தக் குறிக்கோளைப்
பற்றிய எண்ணம் மிகுதியாக இருந்தது
தெரிந்தது ... அதுதான் சரியானது ....
ஆம்....
வாழ்க்கையின் போக்கில் மீண்டும்
ஒருநாள் அனைவரும் சந்திக்கலாம் .....!
அன்று இதே பழைய நினைவுகள்
எங்கள் இதயத்தை விட்டு நீங்காமல் இருக்கும் .....!
நேரில் இருக்கும் போது
மகிழ்வுடன் இருந்தாலும் , பிரிவின்போது
என் கண்களில் லேசான நீர் ததும்பியது...!
அது சோகத்தினால் அல்ல .....!
தொலைவால் பிரிந்தாலும் உணர்வினால்
மிகவும் நெருங்கிய நினைவுகள்
ஒன்று சேர்ந்த அந்த கடைசிக் கல்லூரி நாள் நினைவுகளுடன்
[written on 27.09.2006] Wednesday
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
==================
கனவுகள் நிறைந்த கண்களுடன்
தயக்கத்துடன் கல்லூரியில் நான்
கால்பதித்த அந்த முதல் நாள் ....
சின்னதான ஒரு அறிமுகம் ..
பெரிய எதிர்பார்ப்பு ..
பெரிய நண்பர்கள் வட்டம் ,
ஒவ்வொரு மாலையும் கிரிகெட்
விளையாடி களைப்புடன் வீடு சென்ற
அந்த இன்பமான நாட்கள் ......!
சுதந்திரதின நாளில் நான் வாங்கிய
அந்த முதல் பரிசும் அதனால்
எனக்கு அறிமுகமான நண்பர்களுடனும்
இளநிலையின் இறுதிநாளில் கண்ணீருடன் விடைபெற்றோம் .
மீண்டும் அதே கல்லூரியில்
தொடருவோம் என தெரியாமலே ..... !
இந்தமுறை மீண்டும் அருமையான
ஒரு நண்பர்கள் வட்டம்
எத்தனையோ இனிமையான
நினைவுகளையும் சில துன்பமான
சம்பவங்களையும் உடனே சுமந்த
இந்த கடந்த காலம் கண்டிப்பாக
ஒரு பசுமையான நினைவுகளின் தொகுப்பு ...
கல்லூரி வாழ்க்கையின் இறுதிநாளில்
நண்பர்கள் குறைவாகவே பேசினார்கள் ..
ஆம் .. அவர்களிடம் தன் சொந்தக் குறிக்கோளைப்
பற்றிய எண்ணம் மிகுதியாக இருந்தது
தெரிந்தது ... அதுதான் சரியானது ....
ஆம்....
வாழ்க்கையின் போக்கில் மீண்டும்
ஒருநாள் அனைவரும் சந்திக்கலாம் .....!
அன்று இதே பழைய நினைவுகள்
எங்கள் இதயத்தை விட்டு நீங்காமல் இருக்கும் .....!
நேரில் இருக்கும் போது
மகிழ்வுடன் இருந்தாலும் , பிரிவின்போது
என் கண்களில் லேசான நீர் ததும்பியது...!
அது சோகத்தினால் அல்ல .....!
தொலைவால் பிரிந்தாலும் உணர்வினால்
மிகவும் நெருங்கிய நினைவுகள்
ஒன்று சேர்ந்த அந்த கடைசிக் கல்லூரி நாள் நினைவுகளுடன்
[written on 27.09.2006] Wednesday
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
நானும் நாளையும்
==================
எனது ஒவ்வொரு நாளும்
நாளைய செய்தியை உள்ளடக்கியதே...
இன்றுமுதல் என்ற வார்த்தையை
தவறாக நினைத்ததுண்டு........!
கடந்த கால என் நினைவுகள்
நாளை என்ற சோம்பேறித்தனத்தால்
மட்டுமே நிறைந்தது ...
மீண்டும் ஒருநாள் நான்
என் கனவுகளைப் புதுபிக்க
முயன்றேன் அதுவும்
நாளைமுதல் தான் நடைபெற
முடிவு செய்தேன் ....!
இதைப் படிபவர்களுக்கு இது புரியாது ...!
என்றாலும் நான் அறிவேன்
என்ன என்று
[written on 11.10.2006 Wednesday]
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
==================
எனது ஒவ்வொரு நாளும்
நாளைய செய்தியை உள்ளடக்கியதே...
இன்றுமுதல் என்ற வார்த்தையை
தவறாக நினைத்ததுண்டு........!
கடந்த கால என் நினைவுகள்
நாளை என்ற சோம்பேறித்தனத்தால்
மட்டுமே நிறைந்தது ...
மீண்டும் ஒருநாள் நான்
என் கனவுகளைப் புதுபிக்க
முயன்றேன் அதுவும்
நாளைமுதல் தான் நடைபெற
முடிவு செய்தேன் ....!
இதைப் படிபவர்களுக்கு இது புரியாது ...!
என்றாலும் நான் அறிவேன்
என்ன என்று
[written on 11.10.2006 Wednesday]
Thanks
Thamilselvan Subramaniam
