குறள் 371: 

ஆகூழால் தோன்றும் அசைவின்மை கைப்பொருள் 
போகூழால் தோன்றும் மடி.

மு.வ உரை:

கைப்பொருள் ஆவதற்க்கு காரணமான ஊழால் சோர்வில்லாத முயற்சி உண்டாகும், கைப்பொருள் போவதற்க்கு காரணமான ஊழால் சோம்பல் ஏற்படும்.

Translation: 

Wealth-giving fate power of unflinching effort brings; 
From fate that takes away idle remissness springs.

Explanation: 

Perseverance comes from a prosperous fate, and idleness from an adverse fate.

குறள் 372: 

பேதைப் படுக்கும் இழவூழ் அறிவகற்றும் 
ஆகலூழ் உற்றக் கடை.

மு.வ உரை:

பொருள் இழந்தற்கு காரணமான ஊழ், பேதை யாக்கும் பொருள் ஆவதற்க்கு காரணமான ஊழ் அறிவைப் பெருக்கும்.

Translation: 

The fate that loss ordains makes wise men's wisdom foolishness; 
The fate that gain bestows with ampler powers will wisdom bless.

Explanation: 

An adverse fate produces folly, and a prosperous fate produces enlarged knowledge.

குறள் 373: 

நுண்ணிய நூல்பல கற்பினும் மற்றுந்தன் 
உண்மை யறிவே மிகும்.

மு.வ உரை:

ஒருவன் நுட்பமான நூல் பலவற்றைக் கற்றாலும் ஊழுக்கு ஏற்றவாறு அவனுக்கு உள்ள தாகும் அறிவே மேம்பட்டுத் தோன்றும்.

Translation: 

In subtle learning manifold though versed man be, 
'The wisdom, truly his, will gain supremacy.

Explanation: 

Although (a man) may study the most polished treatises, the knowledge which fate has decreed to him will still prevail.

குறள் 374: 

இருவேறு உலகத்து இயற்கை திருவேறு 
தெள்ளிய ராதலும் வேறு.

மு.வ உரை:

உலகத்தின் இயற்க்கை ஊழின் காரணமாக இரு வேறு வகைப்படும், செல்வம் உடையவராதலும் வேறு அறிவு உடையவராதலும் வேறு.

Translation: 

Two fold the fashion of the world: some live in fortune's light; 
While other some have souls in wisdom's radiance bright.

Explanation: 

There are (through fate) two different natures in the world, hence the difference (observable in men) in (their acquisition of) wealth, and in their attainment of knowledge.

குறள் 375: 

நல்லவை எல்லாஅந் தீயவாம் தீயவும் 
நல்லவாம் செல்வம் செயற்கு.

மு.வ உரை:

செல்வத்தை ஈட்டும் முயற்சிக்கு ஊழ்வகையால் நல்லவை எல்லாம் தீயவை ஆதலும் உண்டு, தீயவை நல்லவை ஆதலும் உண்டு.

Translation: 

All things that good appear will oft have ill success; 
All evil things prove good for gain of happiness.

Explanation: 

Let In the acquisition of property, every thing favourable becomes unfavourable, and (on the other hand) everything unfavourable becomes favourable, (through the power of fate).

குறள் 376: 

பரியினும் ஆகாவாம் பாலல்ல உய்த்துச் 
சொரியினும் போகா தம.

மு.வ உரை:

ஊழால் தமக்கு உரியவை அல்லாதப் பொருள்கள் வருந்திக்காப்பாற்றினாலும் நில்லாமல் போகும் தமக்கு உரியவை கொண்டு போய்ச் சொரிந்தாலும் போகா.

Translation: 

Things not your own will yield no good, howe'er you guard with pain; 
Your own, howe'er you scatter them abroad, will yours remain.

Explanation: 

Whatever is not conferred by fate cannot be preserved although it be guarded with most painful care; and that, which fate has made his, cannot be lost, although one should even take it and throw it away.

குறள் 377: 

வகுத்தான் வகுத்த வகையல்லால் கோடி 
தொகுத்தார்க்கு துய்த்தல் அரிது.

மு.வ உரை:

ஊழ் ஏற்ப்படுத்திய வகையால் அல்லாமல் முயன்று கோடிக்கணக்கானப் பொருளைச் சேர்த்தவருக்கும் அவற்றை நுகர முடியாது.

Translation: 

Save as the 'sharer' shares to each in due degree, 
To those who millions store enjoyment scarce can be.

Explanation: 

Even those who gather together millions will only enjoy them, as it has been determined by the disposer (of all things).

குறள் 378: 

துறப்பார்மன் துப்புர வில்லார் உறற்பால 
ஊட்டா கழியு மெனின்.

மு.வ உரை:

வரவேண்டிய துன்பங்கள் வந்து வருத்தாமல் நீங்குமானால் நுகரும் பொருள் இல்லாத வறியவர் துறவறம் மேற்க்கொள்வர்.

Translation: 

The destitute with ascetics merit share, 
If fate to visit with predestined ills would spare.

Explanation: 

The destitute will renounce desire (and become ascetics), if (fate) do not make them suffer the hindrances to which they are liable, and they pass away.

குறள் 379: 

நன்றாங்கால் நல்லவாக் காண்பவர் அன்றாங்கால் 
அல்லற் படுவ தெவன்.

மு.வ உரை:

நல்வினை விளையும் போது நல்லவை எனக் கருதி மகிழ்கின்றனர், தீவினை விளையும் போது துன்பப்பட்டுக் கலங்குவது ஏனோ?.

Translation: 

When good things come, men view them all as gain; 
When evils come, why then should they complain?.

Explanation: 

How is it that those, who are pleased with good fortune, trouble themselves when evil comes, (since both are equally the decree of fate) ?.

குறள் 380: 

ஊழிற் பெருவலி யாவுள மற்றொன்று 
சூழினுந் தான்முந் துறும்.

மு.வ உரை:

ஊழை விட மிக்க வலிமையுள்ளவை வேறு எவை உள்ளன, ஊழை விலக்கும் பொருட்டு மற்றோரு வழியைஆராய்ந்தாலும் அங்கும் தானே முன் வந்து நிற்கும்.

Translation: 

What powers so great as those of Destiny? Man's skill 
Some other thing contrives; but fate's beforehand still.

Explanation: 

What is stronger than fate ? If we think of an expedient (to avert it), it will itself be with us before (the thought).