குறள் 91: 

இன்சொலால் ஈரம் அளைஇப் படிறுஇலவாம் 
செம்பொருள் கண்டார்வாய்ச் சொல்.

மு.வ உரை:

ஒருவர் வாயிலிருந்து வரும் சொல் அன்பு கலந்ததாகவும், வஞ்சனையற்றதாகவும், வாய்மையுடையதாகவும் இருப்பின் அதுவே இன்சொல் எனப்படும்.

Translation: 

Pleasant words are words with all pervading love that burn; 
Words from his guileless mouth who can the very truth discern.

Explanation: 

Sweet words are those which imbued with love and free from deceit flow from the mouth of the virtuous.

குறள் 92: 

அகன்அமர்ந்து ஈதலின் நன்றே முகனமர்ந்து 
இன்சொலன் ஆகப் பெறின்.

மு.வ உரை:

முகம் மலர்ந்து இன்சொல் உடையவனாக இருக்கப்பெற்றால், மனம் மகிழ்ந்து பொருள் கொடுக்கும் ஈகையைவிட நல்லதாகும்.

Translation: 

A pleasant word with beaming smile,s preferred, 
Even to gifts with liberal heart conferred.

Explanation: 

Sweet speech, with a cheerful countenance is better than a gift made with a joyous mind.

குறள் 93: 

முகத்தான் அமர்ந்து இனிதுநோக்கி அகத்தானாம் 
இன்சொ லினதே அறம்.

மு.வ உரை:

முகத்தால் விரும்பி- இனிமையுடன் நோக்கி- உள்ளம் கலந்து இன்சொற்களைக் கூறும் தன்மையில் உள்ளதே அறமாகும்.

Translation: 

With brightly beaming smile, and kindly light of loving eye, 
And heart sincere, to utter pleasant words is charity.

Explanation: 

Sweet speech, flowing from the heart (uttered) with a cheerful countenance and a sweet look, is true virtue.

குறள் 94: 

துன்புறூஉம் துவ்வாமை இல்லாகும் யார்மாட்டும் 
இன்புறூஉம் இன்சொ லவர்க்கு.

மு.வ உரை:

யாரிடத்திலும் இன்புறத்தக்க இன்சொல் வழங்குவோர்க்குத் துன்பத்தை மிகுதிபடுத்தும் வறுமை என்பது இல்லையாகும்.

Translation: 

The men of pleasant speech that gladness breathe around, 
Through indigence shall never sorrow's prey be found.

Explanation: 

Sorrow-increasing poverty shall not come upon those who use towards all, pleasure-increasing sweetness of speech.

குறள் 95: 

பணிவுடையன் இன்சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு 
அணியல்ல மற்றுப் பிற.

மு.வ உரை:

வணக்கம் உடையவனாகவும் இன்சொல் வழங்குவோனாகவும் ஆதலே ஒருவனுக்கு அணிகலனாகும் மற்றவை அணிகள் அல்ல.

Translation: 

Humility with pleasant speech to man on earth, 
Is choice adornment; all besides is nothing worth.

Explanation: 

Humility and sweetness of speech are the ornaments of man; all others are not (ornaments).

குறள் 96: 

அல்லவை தேய அறம்பெருகும் நல்லவை 
நாடி இனிய சொலின்.

மு.வ உரை:

பிறர்க்கு நன்மையானவற்றை நாடி இனிமை உடையச் சொற்களைச் சொல்லின், பாவங்கள் தேய்ந்து குறைய அறம் வளர்ந்து பெருகும்.

Translation: 

Who seeks out good, words from his lips of sweetness flow; 
In him the power of vice declines, and virtues grow.

Explanation: 

If a man, while seeking to speak usefully, speaks also sweetly, his sins will diminish and his virtue increase.

குறள் 97: 

நயன்ஈன்று நன்றி பயக்கும் பயன்ஈன்று 
பண்பின் தலைப்பிரியாச் சொல்.

மு.வ உரை:

பிறர்க்கு நன்மையான பயனைத் தந்து நல்ல பண்பிலிருந்து நீங்காத சொற்கள்,வழங்குவோனுக்கும் இன்பம் தந்து நன்மை பயக்கும்.

Translation: 

The words of sterling sense, to rule of right that strict adhere, 
To virtuous action prompting, blessings yield in every sphere.

Explanation: 

That speech which, while imparting benefits ceases not to please, will yield righteousness (for this world) and merit (for the next world).

குறள் 98: 

சிறுமையுவு நீங்கிய இன்சொல் மறுமையும் 
இம்மையும் இன்பம் தரும்.

மு.வ உரை:

பிறர்க்குத் துன்பம் விளைக்கும் சிறுமையிலிருந்து நீங்கிய இனிய சொற்கள் மறுமைக்கும் இம்மைக்கும் வழங்குவோனுக்கு இன்பம் தரும்.

Translation: 

Sweet kindly words, from meanness free, delight of heart, 
In world to come and in this world impart.

Explanation: 

Sweet speech, free from harm to others, will give pleasure both in this world and in the next.

குறள் 99: 

இன்சொல் இனிதீன்றல் காண்பான் எவன்கொலோ 
வன்சொல் வழங்கு வது.

மு.வ உரை:

இனிய சொற்கள் இன்பம் பயத்தலைக் காண்கின்றவன், அவற்றிற்கு மாறான வன்சொற்களை வழங்குவது என்ன பயன் கருதியோ?.

Translation: 

Who sees the pleasure kindly speech affords, 
Why makes he use of harsh, repellant words?.

Explanation: 

Why does he use harsh words, who sees the pleasure which sweet speech yields ?.

குறள் 100: 

இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் 
கனிஇருப்பக் காய்கவர்ந் தற்று.

மு.வ உரை:

இனிய சொற்கள் இருக்கும் போது அவற்றை விட்டுக் கடுமையான சொற்களைக் கூறுதல் கனிகள் இருக்கும் போது அவற்றை விட்டு காய்களைப் பறித்துத் தின்பதைப் போன்றது.

Translation: 

When pleasant words are easy, bitter words to use, 
Is, leaving sweet ripe fruit, the sour unripe to choose.

Explanation: 

To say disagreeable things when agreeable are at hand is like eating unripe fruit when there is ripe.

Keywords:  thirukkural thiruvalluvar tamil திருக்குறள் திருவள்ளுவர் அறத்துப்பால் இல்லறவியல் இனியவைகூறல்  தமிழ் தமிழன்

குறள் 81: 

இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி 
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.

மு.வ உரை:

வீட்டில் இருந்து பொருள்களைக் காத்து இல்வாழ்க்கை நடத்துவதெல்லாம் விருந்தினரைப் போற்றி உதவி செய்யும் பொருட்டே ஆகும்.

Translation: 

All household cares and course of daily life have this in view. 
Guests to receive with courtesy, and kindly acts to do.

Explanation: 

The whole design of living in the domestic state and laying up (property) is (to be able) to exercise the benevolence of hospitality.

குறள் 82: 

விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா 
மருந்தெனினும் வேண்டற்பாற் றன்று.

மு.வ உரை:

விருந்தினராக வந்தவர் வீட்டின் புறத்தே இருக்கத் தான் மட்டும் உண்பது சாவாமருந்தாகிய அமிழ்தமே ஆனாலும் அது விரும்பத்தக்கது அன்று.

Translation: 

Though food of immortality should crown the board, 
Feasting alone, the guests without unfed, is thing abhorred.

Explanation: 

It is not fit that one should wish his guests to be outside (his house) even though he were eating the food of immortality.

குறள் 83: 

வருவிருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை 
பருவந்து பாழ்படுதல் இன்று.

மு.வ உரை:

தன்னை நோக்கி வரும் விருந்தினரை நாள் தோறும் போற்றுகின்றவனுடைய வாழ்க்கை, துன்பத்தால் வருந்திக் கெட்டுப் போவதில்லை.

Translation: 

Each day he tends the coming guest with kindly care; 
Painless, unfailing plenty shall his household share.

Explanation: 

The domestic life of the man that daily entertains the guests who come to him shall not be laid waste by poverty.

குறள் 84: 

அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து 
நல்விருந்து ஓம்புவான் இல்.

மு.வ உரை:

நல்ல விருந்தினராய் வந்தவரை முகமலர்ச்சி கொண்டு போற்றுகின்றவனுடைய வீட்டில் மனமகிழ்ந்து திருமகள் வாழ்வாள்.

Translation: 

With smiling face he entertains each virtuous guest, 
'Fortune' with gladsome mind shall in his dwelling rest.

Explanation: 

Lakshmi with joyous mind shall dwell in the house of that man who, with cheerful countenance, entertains the good as guests.

குறள் 85: 

வித்தும் இடல்வேண்டும் கொல்லோ விருந்தோம்பி 
மிச்சில் மிசைவான் புலம்.

மு.வ உரை:

விருந்தினரை முன்னே போற்றி உணவளித்து மிஞ்சிய உணவை உண்டு வாழ்கின்றவனுடைய நிலத்தில் விதையும் விதைக்க வேண்டுமோ?.

Translation: 

Who first regales his guest, and then himself supplies, 
O'er all his fields, unsown, shall plenteous harvests rise.

Explanation: 

Is it necessary to sow the field of the man who, having feasted his guests, eats what may remain ?.

குறள் 86: 

செல்விருந்து ஓம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான் 
நல்வருந்து வானத் தவர்க்கு.

மு.வ உரை:

வந்த விருந்தினரைப் போற்றி, இனிவரும் விருந்தினரை எதிர் பார்த்திருப்பவன், வானுலகத்தில் உள்ள தேவர்க்கும் நல்ல விருந்தினனாவான்.

Translation: 

The guest arrived he tends, the coming guest expects to see; 
To those in heavenly homes that dwell a welcome guest is he.

Explanation: 

He who, having entertained the guests that have come, looks out for others who may yet come, will be a welcome guest to the inhabitants of heaven.

குறள் 87: 

இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின் 
துணைத்துணை வேள்விப் பயன்.

மு.வ உரை:

விருந்தோம்புதலாகிய வேள்வியின் பயன் இவ்வளவு என்று அளவு படுத்தி கூறத்தக்கது அன்று, விருந்தினரின் தகுதிக்கு ஏற்ற அளவினதாகும்.

Translation: 

To reckon up the fruit of kindly deeds were all in vain; 
Their worth is as the worth of guests you entertain.

Explanation: 

The advantages of benevolence cannot be measured; the measure (of the virtue) of the guests (entertained) is the only measure.

குறள் 88: 

பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி 
வேள்வி தலைப்படா தார்.

மு.வ உரை:

விருந்தினரை ஓம்பி அந்த வேள்வியில் ஈடுபடாதவர் பொருள்களை வருந்திக்காத்துப் (பின்பு இழந்து) பற்றுக்கொடு இழந்தோமே என்று இரங்குவர்.

Translation: 

With pain they guard their stores, yet 'All forlorn are we,' they'll cry, 
Who cherish not their guests, nor kindly help supply.

Explanation: 

Those who have taken no part in the benevolence of hospitality shall (at length lament) saying, "we have laboured and laid up wealth and are now without support."

குறள் 89: 

உடைமையுள் இன்மை விருந்தோம்பல் ஓம்பா 
மடமை மடவார்கண் உண்டு.

மு.வ உரை:

செல்வநிலையில் உள்ள வறுமை என்பது விருந்தோம்புதலைப் போற்றாத அறியாமையாகும்: அஃது அறிவிலிகளிடம் உள்ளதாகும்.

Translation: 

To turn from guests is penury, though worldly goods abound; 
'Tis senseless folly, only with the senseless found.

Explanation: 

That stupidity which excercises no hospitality is poverty in the midst of wealth. It is the property of the stupid.

குறள் 90: 

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து 
நோக்கக் குநழ்யும் விருந்து.

மு.வ உரை:

அனிச்சப்பூ மோந்தவுடன் வாடிவிடும்: அதுபோல் முகம் மலராமல் வேறு பட்டு நோக்கியவுடன் விருந்தினர் வாடி நிற்பார்.

Translation: 

The flower of 'Anicha' withers away, If you do but its fragrance inhale; 
If the face of the host cold welcome convey, The guest's heart within him will fail.

Explanation: 

As the Anicham flower fades in smelling, so fades the guest when the face is turned away.

Keywords: thirukkural thiruvalluvar tamil திருக்குறள் திருவள்ளுவர்
அறத்துப்பால் விருந்தோம்பல்  தமிழ் தமிழன்

குறள் 61: 

பெறுமவற்றுள் யாமறிவது இல்லை அறிவறிந்த
மக்கட்பேறு அல்ல பிற.

மு.வ உரை:

பெறத்தகுந்த பேறுகளில் அறிய வேண்டியவைகளை அறியும் நன்மக்களைப் பெறுவதைத் தவிர, மற்றப்பேறுகளை யாம் மதிப்பதில்லை.

Translation: 

As doth the house beseem, she shows her wifely dignity; As doth her husband's wealth befit, she spends: help - meet is she.

Explanation: 

Among all the benefits that may be acquired, we know no greater benefit than the acquisition of intelligent children.

குறள் 62: 

எழுபிறப்பும் தீயவை தீண்டா பழிபிறங்காப் 
பண்புடை மக்கட் பெறின்.

மு.வ உரை:

பழி இல்லாத நல்ல பண்பு உடைய மக்களைப்பெற்றால் ஒருவனுக்கு ஏழு பிறவியிலும் தீவினைப் பயனாகிய துன்பங்கள் சென்று சேரா.

Translation: 

Who children gain, that none reproach, of virtuous worth, 
No evils touch them, through the sev'n-fold maze of birth.

Explanation: 

The evils of the seven births shall not touch those who abtain children of a good disposition, free from vice.

குறள் 63: 

தம்பொருள் என்பதம் மக்கள் அவர்பொருள் 
தம்தம் வினையான் வரும்.

மு.வ உரை:

தம்மக்களே தம்முடைய பொருள்கள் என்று அறிஞர் கூறுவர். மக்களாகிய அவர்தம் பொருள்கள் அவரவருடைய வினையின் பயனால் வந்து சேரும்.

Translation: 

'Man's children are his fortune,' say the wise; 
From each one's deeds his varied fortunes rise.

Explanation: 

Men will call their sons their wealth, because it flows to them through the deeds which they (sons) perform on their behalf.

குறள் 64: 

அமிழ்தினும் ஆற்ற இனிதேதம் மக்கள் 
சிறுகை அளாவிய கூழ்.

மு.வ உரை:

தம்முடைய மக்களின் சிறு கைகளால் அளாவப்பெற்ற உணவு, பெற்றோர்க்கு அமிழ்தத்தை விட மிக்க இனிமை உடையதாகும்.

Translation: 

Than God's ambrosia sweeter far the food before men laid, 
In which the little hands of children of their own have play'd.

Explanation: 

The rice in which the little hand of their children has dabbled will be far sweeter (to the parent) than ambrosia.

குறள் 65: 

மக்கள்மெய் தீண்டல் உடற்கின்பம் மற்றுஅவர் 
சொற்கேட்டல் இன்பம் செவிக்கு.

மு.வ உரை:

மக்களின் உடம்பைத் தொடுதல் உடம்பிற்கு இன்பம் தருவதாகும்: அம் மக்களின் மழலைச் சொற்களைக் கேட்டால் செவிக்கு இன்பம் தருவதாகும்.

Translation: 

To patent sweet the touch of children dear; 
Their voice is sweetest music to his ear.

Explanation: 

The touch of children gives pleasure to the body, and the hearing of their words, pleasure to the ear.

குறள் 66: 

குழல்இனிது யாழ்இனிது என்பதம் மக்கள் 
மழலைச்சொல் கேளா தவர்.

மு.வ உரை:

தம் மக்களின் மழலைச் சொல்லைக் கேட்டு அதன் இனிமையை நுகராதவரே குழலின் இசை இனியது யாழின் இசை இனியது என்று கூறுவர்.

Translation: 

'The pipe is sweet,' 'the lute is sweet,' by them't will be averred, 
Who music of their infants' lisping lips have never heard.

Explanation: 

"The pipe is sweet, the lute is sweet," say those who have not heard the prattle of their own children.

குறள் 67: 

தந்தை மகற்காற்று நன்றி அவையத்து 
முந்தி இருப்பச் செயல்.

மு.வ உரை:

தந்தை தன் மகனுக்குச் செய்யத்தக்க நல்லுதவி, கற்றவர் கூட்டத்தில் தன் மகன் முந்தியிருக்கும்படியாக அவனைக் கல்வியில் மேம்படச் செய்தலாகும்.

Translation: 

Sire greatest boon on son confers, who makes him meet, 
In councils of the wise to fill the highest seat.

Explanation: 

WThe benefit which a father should confer on his son is to give him precedence in the assembly of the learned.

குறள் 68: 

தம்மின்தம் மக்கள் அறிவுடைமை மாநிலத்து 
மன்னுயிர்க் கெல்லாம் இனிது.

மு.வ உரை:

தம் மக்களின் அறிவுடைமை தமக்கு இன்பம் பயப்பதை விட உலகத்து உயிர்களுக்கேல்லாம் மிகுந்த இன்பம் பயப்பதாகும்.

Translation: 

Their children's wisdom greater than their own confessed, 
Through the wide world is sweet to every human breast.

Explanation: 

That their children should possess knowledge is more pleasing to all men of this great earth than to themselves.

குறள் 69: 

ஈன்ற பொழுதின் பெரிதுவக்கும் தன்மகனைச் 
சான்றோன் எனக்கேட்ட தாய்.

மு.வ உரை:

தன் மகனை நற்பண்பு நிறைந்தவன் என பிறர் சொல்லக் கேள்வியுற்ற தாய், தான் அவனை பெற்றக் காலத்தில் உற்ற மகிழ்ச்சியை விடப் பெரிதும் மகிழ்வாள்.

Translation: 

When mother hears him named 'fulfill'd of wisdom's lore,' 
Far greater joy she feels, than when her son she bore.

Explanation: 

The mother who hears her son called "a wise man" will rejoice more than she did at his birth.

குறள் 70: 

மகன்தந்தைக்கு ஆற்றும் உதவி இவன்தந்தை 
என்நோற்றான் கொல்எனும் சொல்.

மு.வ உரை:

மகன் தன் தந்தைக்குச் செய்யத் தக்க கைம்மாறு, இவன் தந்தை இவனை மகனாகப் பெற என்ன தவம் செய்தானோ என்று பிறர் புகழ்ந்து சொல்லும் சொல்லாகும்.

Translation: 

To sire, what best requital can by grateful child be done? 
To make men say, 'What merit gained the father such a son?'.

Explanation: 

(So to act) that it may be said "by what great penance did his father beget him," is the benefit which a son should render to his father.

Keywords:  thirukkural thiruvalluvar tamil திருக்குறள் திருவள்ளுவர்
அறத்துப்பால் புதல்வரைப்பெறுதல்  தமிழ் தமிழன்