,

திருக்குறள் - அறத்துப்பால் - இல்லறவியல் - பொறையுடைமை

10/25/2014 07:55:00 PM

குறள் 151: 

அகழ்வாரைத் தாங்கும் நிலம்போலத் தம்மை 
இகழ்வார்ப் பொறுத்தல் தலை.

மு.வ உரை:
தன்னை வெட்டுவோரையும் விழாமல் தாங்குகின்ற நிலம் போல், தம்மை இகழ்வாரையும் பொறுப்பதே தலையான பண்பாகும்.

Translation: 
As earth bears up the men who delve into her breast, 
To bear with scornful men of virtues is the best.

Explanation: 
To bear with those who revile us, just as the earth bears up those who dig it, is the first of virtues.

குறள் 152: 

பொறுத்தல் இறப்பினை என்றும் அதனை 
மறத்தல் அதனினும் நன்று.

மு.வ உரை:
வரம்பு கடந்து பிறர் செய்யும் தீங்கை எப்போதும் பொறுக்க வேண்டும்; அத் தீங்கை நினைவிலும் கொள்ளாமல் மறந்து விடுதல் பொறுத்தலை விட நல்லது.
Translation: 
Forgiving trespasses is good always; 
Forgetting them hath even higher praise;.

Explanation: 
Bear with reproach even when you can retaliate; but to forget it will be still better than that.

குறள் 153: 

இன்நம்யுள் இன்மை விருந்தொரால் வன்மையுள் 
வன்மை மடவார்ப் பொறை.

மு.வ உரை:
வறுமையுள் வறுமை, விருந்தினரைப் போற்றாமல் நீக்குதல்; வல்லமையுள் வல்லமை என்பது அறிவிலார் தீங்கு செய்தலைப் பொறுத்தலாகும்.

Translation: 
The sorest poverty is bidding guest unfed depart; 
The mightiest might to bear with men of foolish heart.

Explanation: 
To neglect hospitality is poverty of poverty. To bear with the ignorant is might of might.

குறள் 154: 

நிறையுடைமை நீங்காமை வேண்டின் பொற்யுடைமை 
போற்றி யொழுகப் படும்.

மு.வ உரை:
நிறை உடையவனாக இருக்கும் தன்மை தன்னை விட்டு நீங்காமல் இருக்க வேண்டினால், பொறுமையைப் போற்றி ஒழுக வேண்டும்.

Translation: 
Seek'st thou honour never tarnished to retain; 
So must thou patience, guarding evermore, maintain.
Explanation: 
If you desire that greatness should never leave, you preserve in your conduct the exercise of patience.

குறள் 155: 

ஒறுத்தாரை ஒன்றாக வையாரே வைப்பர் 
பொறுத்தாரைப் பொன்போற் பொதிந்து.

மு.வ உரை:
( தீங்கு செய்தவரைப்) பொறுக்காமல் வருத்தினவரை உலகத்தார் ஒரு பொருளாக மதியார்; ஆனால், பொறுத்தவரைப் பொன்போல் மனத்துள் வைத்து மதிப்பர்.

Translation: 
Who wreak their wrath as worthless are despised; 
Who patiently forbear as gold are prized.

Explanation: 
(The wise) will not at all esteem the resentful. They will esteem the patient just as the gold which they lay up with care.

குறள் 156: 

ஒறுத்தார்க்கு ஒருநாளை இன்பம் பொறுத்தார்க்குப் 
பொன்றுந் துணையும் புகழ்.

மு.வ உரை:
தீங்கு செய்தவரைப் பொறுக்காமல் வருத்தினவர்க்கு ஒருநாள் இன்பமே; பொறுத்தவர்க்கு உலகம் அழியும் வரைக்கும் புகழ் உண்டு.

Translation: 
Who wreak their wrath have pleasure for a day; 
Who bear have praise till earth shall pass away.

Explanation: 
The pleasure of the resentful continues for a day. The praise of the patient will continue until (the final destruction of) the world.

குறள் 157: 

திறனல்ல தற்பிறர் செய்யினும் நோநொந்து 
அறனல்ல செய்யாமை நன்று.

மு.வ உரை:
தகுதி அல்லாதவைகளைத் தனக்குப் பிறர் செய்த போதிலும், அதனால், அவர்க்கு வரும் துன்பத்திற்காக நொந்து, அறம் அல்லாதவைகளைச் செய்யாதிருத்தல் நல்லது.

Translation: 
Though others work thee ill, thus shalt thou blessing reap; 
Grieve for their sin, thyself from vicious action keep!.
Explanation: 
Though others inflict injuries on you, yet compassionating the evil (that will come upon them) it will be well not to do them anything contrary to virtue.

குறள் 158: 

மிகுதியான் மிக்கவை செய்தாரைத் தாந்தம் 
தகுதியான் வென்று விடல்.

மு.வ உரை:
செருக்கினால் தீங்கானவற்றைச் செய்தவரைத் தாம் தம்முடைய பொறுமைப் பண்பினால் பொறுத்து வென்று விட வேண்டும்.

Translation: 
With overweening pride when men with injuries assail, 
By thine own righteous dealing shalt thou mightily prevail.
Explanation: 
Let a man by patience overcome those who through pride commit excesses.

குறள் 159: 

துறந்தாரின் தூய்மை உடையர் இறந்தார்வாய் 
இன்னாச்சொல் நோற்கிற் பவர்.

மு.வ உரை:
வரம்பு கடந்து நடப்பவரின் வாயில் பிறக்கும் கொடுஞ்சொற்களைப் பொறுத்துக் கொள்பவர், துறந்தவரைப் போலத் தூய்மையானவர் ஆவர்.

Translation: 
They who transgressors' evil words endure 
With patience, are as stern ascetics pure.
Explanation: 
Those who bear with the uncourteous speech of the insolent are as pure as the ascetics.

குறள் 160: 

உண்ணாது நோற்பார் பெரியர் பிறர்சொல்லும் 
இன்னாச்சொல் நோற்பாரின் பின்.

மு.வ உரை:
உணவு உண்ணாமல் நோன்பு கிடப்பவர், பிறர் ‌சொல்லும் கொடுஞ் சொற்களைப் பொறுப்பவர்க்கு அடுத்த நிலையில்தான் பெரியவர் ஆவர்.

Translation: 
Though 'great' we deem the men that fast and suffer pain, 
Who others' bitter words endure, the foremost place obtain.
Explanation: 
Those who endure abstinence from food are great, next to those who endure the uncourteous speech of others.

You Might Also Like

0 comments

About me

Grew up in a small village. Business Consultant in Advertisement, Branding, Website development, Promotional Design and Application development industry.

Like Us on facebook