குறள் 271: 

வஞ்ச மனத்தான் படிற்றொழுக்கம் பூதங்கள் 
ஐந்தும் அகத்தே நகும்.

மு.வ உரை:

வஞ்சமனம் உடையவனது பொய்யொழுக்கத்தை அவனுடைய உடம்பில் கலந்து நிற்க்கும் ஐந்து பூதங்களும் கண்டு தம்முள் சிரிக்கும்.

Translation: 

Who with deceitful mind in false way walks of covert sin, 
The five-fold elements his frame compose, decide within.

Explanation: 

The five elements (of his body) will laugh within him at the feigned conduct of the deceitful minded man.

குறள் 272: 

வானுயர் தோற்றம் எவன்செய்யும் தன்னெஞ்சம் 
தான்அறி குற்றப் படின்.

மு.வ உரை:

தன் மனம் தான் அறிந்த குற்றத்தில் தங்குமானால் வானத்தைப் போல் உயர்ந்துள்ள தவக்கோலம் ஒருவனுக்கு என்ன பயன் செய்யும்?.

Translation: 

What gain, though virtue's semblance high as heaven his fame exalt, 
If heart dies down through sense of self-detected fault?.

Explanation: 

What avails an appearance (of sanctity) high as heaven, if his mind suffers (the indulgence) of conscious sin.

குறள் 273: 

வலியில் நிலைமையான் வல்லுருவம் பெற்றம் 
புலியின்தோல் போர்த்துமேய்ந் தற்று.

மு.வ உரை:

மனத்தை அடக்கும் வல்லமை இல்லாதவன் மேற்கொண்ட வலிய தவக்கோலம், புலியின் தோலைப் போர்த்திக் கொண்டு பயிரை பசு மேய்ந்தாற் போன்றது.

Translation: 

As if a steer should graze wrapped round with tiger's skin, 
Is show of virtuous might when weakness lurks within.

Explanation: 

The assumed appearance of power, by a man who has no power (to restrain his senses and perform austerity), is like a cow feeding on grass covered with a tiger's skin.

குறள் 274: 

தவமறைந்து அல்லவை செய்தல் புதல்மறைந்து 
வேட்டுவன் புள்சிமிழ்த் தற்று.

மு.வ உரை:

தவக்கோலத்தில் மறைந்து கொண்டு தவம் அல்லாத தீயச்செயல்களைச் செய்தல், புதரில் மறைந்து கொண்டு வேடன் பறவைகளை வலைவீசிப் பிடித்தலைப் போன்றது.

Translation: 

'Tis as a fowler, silly birds to snare, in thicket lurks. 
When, clad in stern ascetic garb, one secret evil works.

Explanation: 

He who hides himself under the mask of an ascetic and commits sins, like a sportsman who conceals himself in the thicket to catch birds.

குறள் 275: 

பற்றற்றேம் என்பார் படிற்றொழுக்கம் எற்றெற்றென்று 
ஏதம் பலவுந் தரும்.

மு.வ உரை:

பற்றுக்களைத் துறந்தோம் என்று சொல்கின்றவரின் பொய்யொழுக்கம் என்ன செய்தோம் என்ன செய்தோம் என்று வருந்தும் படியான துன்பம் பலவும் தரும்.

Translation: 

'Our souls are free,' who say, yet practise evil secretly, 
'What folly have we wrought!' by many shames o'er-whelmed, shall cry.

Explanation: 

The false conduct of those who say they have renounced all desire will one day bring them sorrows that will make them cry out, "Oh! what have we done, what have we done".

குறள் 276: 

நெஞ்சின் துறவார் துறந்தார்போல் வஞ்சித்து 
வாழ்வாரின் வன்கணார் இல்.

மு.வ உரை:

மனத்தில் பற்றுக்களைத் துறக்காமல் துறந்தவரைப் போல் வஞ்சனைச் செய்து வாழ்கின்றவரைப் போல் இரக்கமற்றவர் எவரும் இல்லை.

Translation: 

In mind renouncing nought, in speech renouncing every tie, 
Who guileful live,- no men are found than these of 'harder eye'.

Explanation: 

Amongst living men there are none so hard-hearted as those who without to saking (desire) in their heart, falsely take the appearance of those who have forsaken (it).

குறள் 277: 

புறங்குன்றி கண்டனைய ரேனும் அகங்குன்றி 
முக்கிற் கரியார் உடைத்து.

மு.வ உரை:

புறத்தில் குன்றிமணிப்போல் செம்மையானவராய் காணப்பட்டாராயினும் அகத்தில் குன்றிமணியின் மூக்குப்போல் கருத்திருப்பவர் உலகில் உணடு.

Translation: 

Outward, they shine as 'kunri' berry's scarlet bright; 
Inward, like tip of 'kunri' bead, as black as night.

Explanation: 

(The world) contains persons whose outside appears (as fair) as the (red) berry of the Abrus, but whose inside is as black as the nose of that berry.

குறள் 278: 

மனத்தது மாசாக மாண்டார் நீராடி 
மறைந்தொழுகு மாந்தர் பலர்.

மு.வ உரை:

மனத்தில் மாசு இருக்க, தவத்தால் மாண்பு பெற்றவரைப்போல், நீரில் மறைந்து நடக்கும் வஞ்சனை உடைய மாந்தர் உலகில் பலர் உள்ளனர்.

Translation: 

Many wash in hollowed waters, living lives of hidden shame; 
Foul in heart, yet high upraised of men in virtuous fame.

Explanation: 

There are many men of masked conduct, who perform their ablutions, and (make a show) of greatness, while their mind is defiled (with guilt).

குறள் 279: 

கணைகொடிது யாழ்கோடு செவ்விதுஆங் கன்ன 
வினைபடு பாலால் கொளல்.

மு.வ உரை:

நேராகத் தோன்றினும் அம்பு கொடியது; வளைவுடன் தோன்றினாலும் யாழின் கொம்பு நன்மையானது. மக்களின் பண்புகளையும் செயல்வகையால் உணர்ந்துகொள்ள வேண்டும்.

Translation: 

Cruel is the arrow straight, the crooked lute is sweet, 
Judge by their deeds the many forms of men you meet.

Explanation: 

As, in its use, the arrow is crooked, and the curved lute is straight, so by their deeds, (and not by their appearance) let (the uprightness or crookedness of) men be estimated.

குறள் 280: 

மழித்தலும் நீட்டலும் வேண்டா உலகம் 
பழித்தது ஒழித்து விடின்.

மு.வ உரை:

உலகம் பழிக்கும் தீயொழுக்கத்தை விட்டு விட்டால் மொட்டை அடித்தலும் சடை வளர்த்தலுமாகிய புறக்கோலங்கள் வேண்டா.

Translation: 

What's the worth of shaven head or tresses long, 
If you shun what all the world condemns as wrong?.

Explanation: 

There is no need of a shaven crown, nor of tangled hair, if a man abstain from those deeds which the wise have condemned.