குறள் 251: 

தன்னூன் பெருக்கற்குத் தான்பிறிது ஊனுண்பான் 
எங்ஙனம் ஆளும் அருள்.

மு.வ உரை:

தன் உடம்பைப் பெருக்கச் செய்வதற்காகத் தான் மற்றோர் உயிரின் உடம்பைத் தின்கின்றவன் எவ்வாறு அருளுடையவனாக இருக்க முடியும்?.

Translation: 

How can the wont of 'kindly grace' to him be known, 
Who other creatures' flesh consumes to feed his own?.

Explanation: 

How can he be possessed of kindness, who to increase his own flesh, eats the flesh of other creatures.

குறள் 252: 

பொருளாட்சி போற்றாதார்க்கு இல்லை அருளாட்சி 
ஆங்கில்லை ஊன்தின் பவர்க்கு.

மு.வ உரை:

பொருளுடையவராக இருக்கும் சிறப்பு அப்பொருளை வைத்துக் காப்பாற்றாதவர்க்கு இல்லை, அருளுடையவராக இருக்கும் சிறப்பு புலால் தின்பவர்க்கு இல்லை.

Translation: 

No use of wealth have they who guard not their estate; 
No use of grace have they with flesh who hunger sate.

Explanation: 

As those possess no property who do not take care of it, so those possess no kindness who feed on flesh.

குறள் 253: 

படைகொண்டார் நெஞ்சம்போல் நன்னூக்காது ஒன்றன் 
உடல்சுவை உண்டார் மனம்.

மு.வ உரை:

ஓர் உயிரின் உடம்பைச் சுவையாக உண்டவரின் மனம் கொலைக்கருவியைக் கையில் கொண்டவரின் நெஞ்சம் போல் நன்மையாகி அருளைப் போற்றாது.

Translation: 

Like heart of them that murderous weapons bear, his mind, 
Who eats of savoury meat, no joy in good can find.

Explanation: 

Like the (murderous) mind of him who carries a weapon (in his hand), the mind of him who feasts with pleasure on the body of another (creature), has no regard for goodness.

குறள் 254: 

அருளல்ல தியாதெனிற் கொல்லாமை கோறல் 
பொருளல்ல தவ்வூன் தினல்.

மு.வ உரை:

அருள் எது என்றால் ஓர் உயிரையும் கொல்லாமலிருத்தல் அருளல்லாது எது என்றால் உயிர்களைக்கொள்ளுதல் அதன் உடம்பைத் தின்னுதல் அறம் அல்லாதது.

Translation: 

'What's grace, or lack of grace'? 'To kill' is this, that 'not to kill'; 
To eat dead flesh can never worthy end fulfil.

Explanation: 

If it be asked what is kindness and what its opposite, the answer would be preservation and destruction of life; and therefore it is not right to feed on the flesh (obtained by taking away life).

குறள் 255: 

உண்ணாமை உள்ளது உயிர்நிலை ஊனுண்ண 
அண்ணாத்தல் செய்யாது அளறு.

மு.வ உரை:

உயிர்கள் உடம்பு பெற்று வாழும் நிலைமை, ஊன் உண்ணாதிருத்தலை அடிப்படையாகக் கொண்டது ஊன் உண்டால் நரகம் அவனை வெளிவிடாது.

Translation: 

If flesh you eat not, life's abodes unharmed remain; 
Who eats, hell swallows him, and renders not again.

Explanation: 

Not to eat flesh contributes to the continuance of life; therefore if a man eat flesh, hell will not open its mouth (to let him escape out, after he has once fallen in).

குறள் 256: 

தினற்பொருட்டால் கொல்லாது உலகெனின் யாரும் 
விலைப்பொருட்டால் ஊன்றருவா ரில்.

மு.வ உரை:

புலால் தின்னும் பொருட்டு உலகத்தார் உயிர்களைக் கொல்லா திருப்பாரானால், விலையின் பொருட்டு ஊன் விற்பவர் இல்லாமல் போவார்.

Translation: 

'We eat the slain,' you say, by us no living creatures die; 
Who'd kill and sell, I pray, if none came there the flesh to buy?.

Explanation: 

If the world does not destroy life for the purpose of eating, then no one would sell flesh for the sake of money.

குறள் 257: 

உண்ணாமை வேண்டும் புலாஅல் பிறிதொன்றன் 
புண்ணது உணர்வார்ப் பெறின்.

மு.வ உரை:

புலால் உண்ணாமலிருக்க வேண்டும், ஆராய்ந்து அறிவாரைப் பெற்றால், அப் புலால் வேறோர் உயிரின் புண் என்பதை உணரலாம்.

Translation: 

With other beings' ulcerous wounds their hunger they appease; 
If this they felt, desire to eat must surely cease.

Explanation: 

If men should come to know that flesh is nothing but the unclean ulcer of a body, let them abstain from eating it.

குறள் 258: 

செயிரின் தலைப்பிரிந்த காட்சியார் உண்ணார் 
உயிரின் தலைப்பிரிந்த ஊன்.

மு.வ உரை:

குற்றத்திலிருந்து நீங்கிய அறிவை உடையவர், ஒர் உயிரினிடத்திலிருந்து பிரிந்து வந்த ஊனை உண்ணமாட்டார்.

Translation: 

Whose souls the vision pure and passionless perceive, 
Eat not the bodies men of life bereave.

Explanation: 

The wise, who have freed themselves from mental delusion, will not eat the flesh which has been severed from an animal.

குறள் 259: 

அவிசொரிந் தாயிரம் வேட்டலின் ஒன்றன் 
உயிர்செகுத் துண்ணாமை நன்று.

மு.வ உரை:

நெய் முதலியப் பொருள்களைத் தீயில் சொரிந்து ஆயிரம் வேள்விகள் செய்தலை விட ஒன்றன் உயிரைக்கொன்று உடம்பைத் தின்னாதிருத்தல் நல்லது.

Translation: 

Than thousand rich oblations, with libations rare, 
Better the flesh of slaughtered beings not to share.

Explanation: 

Not to kill and eat (the flesh of) an animal, is better than the pouring forth of ghee etc., in a thousand sacrifices.

குறள் 260: 

கொல்லான் புலாலை மறுத்தானைக் கைகூப்பி 
எல்லா உயிருந் தொழும்.

மு.வ உரை:

ஓருயிரையும் கொல்லாமல் புலால் உண்ணாமல் வாழ்கின்றவனை உலகத்தில் உள்ள எல்லா உயிர்களும் கைகூப்பி வணங்கும்.

Translation: 

Who slays nought,- flesh rejects- his feet before 
All living things with clasped hands adore.

Explanation: 

All creatures will join their hands together, and worship him who has never taken away life, nor eaten flesh.