குறள் 81: 

இருந்தோம்பி இல்வாழ்வ தெல்லாம் விருந்தோம்பி 
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.

மு.வ உரை:

வீட்டில் இருந்து பொருள்களைக் காத்து இல்வாழ்க்கை நடத்துவதெல்லாம் விருந்தினரைப் போற்றி உதவி செய்யும் பொருட்டே ஆகும்.

Translation: 

All household cares and course of daily life have this in view. 
Guests to receive with courtesy, and kindly acts to do.

Explanation: 

The whole design of living in the domestic state and laying up (property) is (to be able) to exercise the benevolence of hospitality.

குறள் 82: 

விருந்து புறத்ததாத் தானுண்டல் சாவா 
மருந்தெனினும் வேண்டற்பாற் றன்று.

மு.வ உரை:

விருந்தினராக வந்தவர் வீட்டின் புறத்தே இருக்கத் தான் மட்டும் உண்பது சாவாமருந்தாகிய அமிழ்தமே ஆனாலும் அது விரும்பத்தக்கது அன்று.

Translation: 

Though food of immortality should crown the board, 
Feasting alone, the guests without unfed, is thing abhorred.

Explanation: 

It is not fit that one should wish his guests to be outside (his house) even though he were eating the food of immortality.

குறள் 83: 

வருவிருந்து வைகலும் ஓம்புவான் வாழ்க்கை 
பருவந்து பாழ்படுதல் இன்று.

மு.வ உரை:

தன்னை நோக்கி வரும் விருந்தினரை நாள் தோறும் போற்றுகின்றவனுடைய வாழ்க்கை, துன்பத்தால் வருந்திக் கெட்டுப் போவதில்லை.

Translation: 

Each day he tends the coming guest with kindly care; 
Painless, unfailing plenty shall his household share.

Explanation: 

The domestic life of the man that daily entertains the guests who come to him shall not be laid waste by poverty.

குறள் 84: 

அகனமர்ந்து செய்யாள் உறையும் முகனமர்ந்து 
நல்விருந்து ஓம்புவான் இல்.

மு.வ உரை:

நல்ல விருந்தினராய் வந்தவரை முகமலர்ச்சி கொண்டு போற்றுகின்றவனுடைய வீட்டில் மனமகிழ்ந்து திருமகள் வாழ்வாள்.

Translation: 

With smiling face he entertains each virtuous guest, 
'Fortune' with gladsome mind shall in his dwelling rest.

Explanation: 

Lakshmi with joyous mind shall dwell in the house of that man who, with cheerful countenance, entertains the good as guests.

குறள் 85: 

வித்தும் இடல்வேண்டும் கொல்லோ விருந்தோம்பி 
மிச்சில் மிசைவான் புலம்.

மு.வ உரை:

விருந்தினரை முன்னே போற்றி உணவளித்து மிஞ்சிய உணவை உண்டு வாழ்கின்றவனுடைய நிலத்தில் விதையும் விதைக்க வேண்டுமோ?.

Translation: 

Who first regales his guest, and then himself supplies, 
O'er all his fields, unsown, shall plenteous harvests rise.

Explanation: 

Is it necessary to sow the field of the man who, having feasted his guests, eats what may remain ?.

குறள் 86: 

செல்விருந்து ஓம்பி வருவிருந்து பார்த்திருப்பான் 
நல்வருந்து வானத் தவர்க்கு.

மு.வ உரை:

வந்த விருந்தினரைப் போற்றி, இனிவரும் விருந்தினரை எதிர் பார்த்திருப்பவன், வானுலகத்தில் உள்ள தேவர்க்கும் நல்ல விருந்தினனாவான்.

Translation: 

The guest arrived he tends, the coming guest expects to see; 
To those in heavenly homes that dwell a welcome guest is he.

Explanation: 

He who, having entertained the guests that have come, looks out for others who may yet come, will be a welcome guest to the inhabitants of heaven.

குறள் 87: 

இனைத்துணைத் தென்பதொன் றில்லை விருந்தின் 
துணைத்துணை வேள்விப் பயன்.

மு.வ உரை:

விருந்தோம்புதலாகிய வேள்வியின் பயன் இவ்வளவு என்று அளவு படுத்தி கூறத்தக்கது அன்று, விருந்தினரின் தகுதிக்கு ஏற்ற அளவினதாகும்.

Translation: 

To reckon up the fruit of kindly deeds were all in vain; 
Their worth is as the worth of guests you entertain.

Explanation: 

The advantages of benevolence cannot be measured; the measure (of the virtue) of the guests (entertained) is the only measure.

குறள் 88: 

பரிந்தோம்பிப் பற்றற்றேம் என்பர் விருந்தோம்பி 
வேள்வி தலைப்படா தார்.

மு.வ உரை:

விருந்தினரை ஓம்பி அந்த வேள்வியில் ஈடுபடாதவர் பொருள்களை வருந்திக்காத்துப் (பின்பு இழந்து) பற்றுக்கொடு இழந்தோமே என்று இரங்குவர்.

Translation: 

With pain they guard their stores, yet 'All forlorn are we,' they'll cry, 
Who cherish not their guests, nor kindly help supply.

Explanation: 

Those who have taken no part in the benevolence of hospitality shall (at length lament) saying, "we have laboured and laid up wealth and are now without support."

குறள் 89: 

உடைமையுள் இன்மை விருந்தோம்பல் ஓம்பா 
மடமை மடவார்கண் உண்டு.

மு.வ உரை:

செல்வநிலையில் உள்ள வறுமை என்பது விருந்தோம்புதலைப் போற்றாத அறியாமையாகும்: அஃது அறிவிலிகளிடம் உள்ளதாகும்.

Translation: 

To turn from guests is penury, though worldly goods abound; 
'Tis senseless folly, only with the senseless found.

Explanation: 

That stupidity which excercises no hospitality is poverty in the midst of wealth. It is the property of the stupid.

குறள் 90: 

மோப்பக் குழையும் அனிச்சம் முகந்திரிந்து 
நோக்கக் குநழ்யும் விருந்து.

மு.வ உரை:

அனிச்சப்பூ மோந்தவுடன் வாடிவிடும்: அதுபோல் முகம் மலராமல் வேறு பட்டு நோக்கியவுடன் விருந்தினர் வாடி நிற்பார்.

Translation: 

The flower of 'Anicha' withers away, If you do but its fragrance inhale; 
If the face of the host cold welcome convey, The guest's heart within him will fail.

Explanation: 

As the Anicham flower fades in smelling, so fades the guest when the face is turned away.

Keywords: thirukkural thiruvalluvar tamil திருக்குறள் திருவள்ளுவர்
அறத்துப்பால் விருந்தோம்பல்  தமிழ் தமிழன்