கண்ணோட்டம் என்னும் கழிபெருங் காரிகை 
உண்மையான் உண்டிவ் வுலகு.

மு.வ உரை:

கண்ணோட்டம் என்று சொல்லப்படுகின்ற மிகச் சிறந்த அழகு இருக்கும் காரணத்தால் தான், இந்த உலகம் அழியாமல் இருக்கின்றது.

Translation:

Since true benignity, that grace exceeding great, resides 
In kingly souls, world in happy state abides.

Explanation:

The world exists through that greatest ornament (of princes), a gracious demeanour.

குறள் 572:

கண்ணோட்டத் துள்ளது உலகியல் அஃதிலார் 
உண்மை நிலக்குப் பொறை.

மு.வ உரை:

கண்ணோட்டத்தினால் உலகியல் நடைபெறுகின்றது, கண்ணோட்டம் இல்லாதவர் உயிரோடு இருத்தல் நிலத்திற்குச் சுமையே தவிர வேறு பயனில்லை.

Translation:

The world goes on its wonted way, since grace benign is there; 
All other men are burthen for the earth to bear.

Explanation:

The prosperity of the world springs from the kindliness, the existence of those who have no (kindliness) is a burden to the earth.

குறள் 573:

பண்என்னாம் பாடற்கு இயைபின்றேல் கண்என்னாம் 
கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

மு.வ உரை:

பாடலோடு பொருந்துதல் இல்லையானால் இசை என்ன பயனுடையதாகும், அதுபோல் கண்ணோட்டம் இல்லாவிட்டால் கண் என்ன பயனுடையதாகும்.

Translation:

Where not accordant with the song, what use of sounding chords? 
What gain of eye that no benignant light affords?.

Explanation:

Of what avail is a song if it be inconsistent with harmony ? what is the use of eyes which possess no kindliness.

குறள் 574:

உளபோல் முகத்தெவன் செய்யும் அளவினால் 
கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

மு.வ உரை:

தக்க அளவிற்குக் கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்கள் முகத்தில் உள்ளவை போல் தோன்றுதல் அல்லாமல் வேறு என்ன பயன் செய்யும்.

Translation:

The seeming eye of face gives no expressive light, 
When not with duly meted kindness bright.

Explanation:

Beyond appearing to be in the face, what good do they do, those eyes in which is no well-regulated kindness ?.

குறள் 575:

கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃதின்றேல் 
புண்ணென்று உணரப் படும்.

மு.வ உரை:

ஒருவனுடைய கண்ணுக்கு அணிகலமாவது கண்ணோட்டம் என்னும் பண்பே, அஃது இல்லையானால் புண் என்று உணரப்படும்.

Translation:

Benignity is eyes' adorning grace; 
Without it eyes are wounds disfiguring face.

Explanation:

Kind looks are the ornaments of the eyes; without these they will be considered (by the wise) to be merely two sores.

குறள் 576:

மண்ணோ டியைந்த மரத்தனையர் கண்ணோ 
டியைந்துகண் ணோடா தவர்.

மு.வ உரை:

கண்ணோட்டதிற்க்கு உரிய கண்ணோடுப் பொருந்தி இருந்தும் கண்ணோட்டம் இல்லாதவர் (கண் இருந்தும் காணாத ) மரத்தினைப் போன்றவர்.

Translation:

Whose eyes 'neath brow infixed diffuse no ray 
Of grace; like tree in earth infixed are they.

Explanation:

He They resemble the trees of the earth, who although they have eyes, never look kindly (on others).

குறள் 577:

கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண்ணிலர் கண்ணுடையார் 
கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல்.

மு.வ உரை:

கண்ணோட்டம் இல்லாத மக்கள் கண் இல்லாதவரே ஆவர், கண் உடைய மக்கள் கண்ணோட்டம் இல்லா திருத்தலும் இல்லை.

Translation:

Eyeless are they whose eyes with no benignant lustre shine; 
Who've eyes can never lack the light of grace benign.

Explanation:

Men without kind looks are men without eyes; those who (really) have eyes are also not devoid of kind looks.

குறள் 578:

கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு 
உரிமை உடைத்திவ் வுலகு.

மு.வ உரை:

தம் தம் கடமையாகிய தொழில் கெடாமல் கண்ணோட்டம் உடையவராக இருக்க வல்லவர்க்கு இவ்வுலகம் உரிமை உடையது.

Translation:

Who can benignant smile, yet leave no work undone; 
By them as very own may all the earth be won.

Explanation:

The world is theirs (kings) who are able to show kindness, without injury to their affairs, (administration of justice).

குறள் 579:

ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார் கண்ணும்கண் ணோடிப் 
பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை.

மு.வ உரை:

தண்டித்தற்குரிய தன்மை உடையவரிடத்திலும் கண்ணோட்டம் செய்து ( அவர் செய்த குற்றத்தைப்) பொருத்துக் காக்கும் பண்பே சிறந்தது.

Translation:

To smile on those that vex, with kindly face, 
Enduring long, is most excelling grace.

Explanation:

Patiently to bear with, and show kindness to those who grieve us, is the most excellent of all dispositions.

குறள் 580:

பெயக்கண்டும் நஞ்சுண் டமைவர் நயத்தக்க 
நாகரிகம் வேண்டு பவர்.

மு.வ உரை:

எவராலும் விரும்பத்தக்க நாகரிகமான கண்ணோட்டத்தை விரும்புகின்றவர், பழகியவர் தமக்கு நஞ்சு இடக்கண்டும் அதை உண்டு அமைவர்.

Translation:

They drink with smiling grace, though poison interfused they see, 
Who seek the praise of all-esteemed courtesy.

Explanation:

Those who desire (to cultivate that degree of) urbanity which all shall love, even after swallowing the poison served to them by their friends, will be friendly with them.