அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் வேந்தவாம் 
பண்புடைமை தூதுரைப்பான் பண்பு.

மு.வ உரை: 

அன்புடையவனாதல், தகுதியானக் குடிப்பிறப்பு உடையவனாதல் அரசர் விரும்பும் சிறந்த பண்பு உடையவனாதல், ஆகிய இவை தூது உரைப்பவனுடையத் தகுதிகள்.

Translation:

Benevolence high birth, the courtesy kings love:- 
These qualities the envoy of a king approve.

Explanation:

The qualification of an ambassador are affection (for his relations) a fitting birth, and the possession of attributes pleasing to royalty.

குறள் 682:

அன்பறிவு ஆராய்ந்த சொல்வன்மை தூதுரைப்பார்க்கு 
இன்றி யமையாத மூன்று.

மு.வ உரை: 

அன்பு, அறிவு, ஆராய்ந்து சொல்கின்ற சொல் வன்மை ஆகிய இவை மூன்றும் தூது உரைப்பவர்க்கு இன்றியமையாத மூன்று பண்புகளாகும்.

Translation:

Love, knowledge, power of chosen words, three things, 
Should he possess who speaks the words of kings.

Explanation:

Love (to his sovereign), knowledge (of his affairs), and a discriminating power of speech (before other sovereigns) are the three sine qua non qualifications of an ambassador.

குறள் 683:

நூலாருள் நூல்வல்லன் ஆகுதல் வேலாருள் 
வென்றி வினையுரைப்பான் பண்பு.

மு.வ உரை: 

அரசனிடம் சென்று தன் அரசனுடைய வெற்றிக்கு காரணமானச் செயலைப் பற்றித் தூது உரைப்பவன் திறம் நூலறிந்தவருள் நூல் வல்லவனாக விளங்குதல் ஆகும்.

Translation:

Mighty in lore amongst the learned must he be, 
Midst jav'lin-bearing kings who speaks the words of victory.

Explanation:

To be powerful in politics among those who are learned (in ethics) is the character of him who speaks to lance-bearing kings on matters of triumph (to his own sovereign).

குறள் 684:

அறிவுரு வாராய்ந்த கல்விஇம் மூன்றன் 
செறிவுடையான் செல்க வினைக்கு.

மு.வ உரை: 

இயற்கை அறிவு, விரும்பத்தக்கத் தோற்றம், ஆராய்ச்சி உடையக் கல்வி ஆகிய இம் மூன்றின் பொருத்தம் உடையவன் தூது உரைக்கும் தொழிலுக்குச் செல்லலாம்.

Translation:

Sense, goodly grace, and knowledge exquisite. 
Who hath these three for envoy's task is fit.

Explanation:

He may go on a mission (to foreign rulers) who has combined in him all these three. viz., (natural) sense, an attractive bearing and well-tried learning.

குறள் 685:

தொகச்சொல்லித் தூவாத நீக்கி நகச்சொல்லி 
நன்றி பயப்பதாந் தூது.

மு.வ உரை: 

பலவற்றைத் தொகுத்து சொல்லியும், அவற்றுள் பயனற்றவைகளை நீக்கியும், மகிழுமாறு சொல்லியும் தன் தலைவனுக்கு நன்மை உண்டாக்குகின்றவன் தூதன்.

Translation:

In terms concise, avoiding wrathful speech, who utters pleasant word, 
An envoy he who gains advantage for his lord.

Explanation:

He is an ambassador who (in the presence of foreign rulers) speaks briefly, avoids harshness, talks so as to make them smile, and thus brings good (to his own sovereign).

குறள் 686:

கற்றுக்கண் அஞ்சான் செலச்சொல்லிக் காலத்தால் 
தக்கது அறிவதாம் தூது.

மு.வ உரை: 

கற்பன கற்று, பிறருடைய பகையான பார்வைக்கு அஞ்சாமல் கேட்பவர் உள்ளத்தில் பதியுமாறு சொல்லி, காலத்திற்க்குப் பொருத்தமானதை அறிகின்றவனே தூதன்.

Translation:

An envoy meet is he, well-learned, of fearless eye 
Who speaks right home, prepared for each emergency.

Explanation:

He is an ambassador who having studied (politics) talks impressively, is not afraid of angry looks, and knows (to employ) the art suited to the time.

குறள் 687:

கடனறிந்து காலங் கருதி இடனறிந்து 
எண்ணி உரைப்பான் தலை.

மு.வ உரை: 

தன் கடமை இன்னதென்று தெளிவாக அறிந்து , அதை செய்வதற்கு ஏற்றக்காலத்தை எதிர்நோக்கி தக்க இடத்தையும் ஆராய்ந்து சொல்கின்றவனே தூதன்.

Translation:

He is the best who knows what's due, the time considered well, 
The place selects, then ponders long ere he his errand tell.

Explanation:

He is chief (among ambassadors) who understands the proper decorum (before foreign princes), seeks the (proper) occasion, knows the (most suitable) place, and delivers his message after (due) consideration.

குறள் 688:

தூய்மை துணைமை துணிவுடைமை இம்மூன்றின் 
வாய்மை வழியுரைப்பான் பண்பு.

மு.வ உரை: 

தூய ஒழுக்கம் உடையவனாதல், துணை உடையவனாதல், துணிவு உடையவனாதல் இந்த மூன்றும் வாய்த்திருத்தலே தூது உரைப்பவனுடைய தகுதியாகும்.

Translation:

Integrity, resources, soul determined, truthfulness. 
Who rightly speaks his message must these marks possess.

Explanation:

The qualifications of him who faithfully delivers his (sovereign's) message are purity, the support (of foreign ministers), and boldness, with truthfulness in addition to the (aforesaid) three.

குறள் 689:

விடுமாற்றம் வேந்தர்க்கு உரைப்பான் வடுமாற்றம் 
வாய்சேரா வன்கணவன்.

மு.வ உரை: 

குற்றமானச் சொற்களை வாய் சோர்ந்தும் சொல்லாத உறுதி உடையவனே அரசன் சொல்லியனுப்பிய சொற்களை மற்ற வேந்தர்க்கு உரைக்கும் தகுதியுடையவன்.

Translation:

His faltering lips must utter no unworthy thing, 
Who stands, with steady eye, to speak the mandates of his king.

Explanation:

He alone is fit to communicate (his sovereign's) reply, who possesses the firmness not to utter even inadvertently what may reflect discredit (on the latter).

குறள் 690:

இறுதி பயப்பினும் எஞ்சாது இறைவற்கு 
உறுதி பயப்பதாம் தூது.

மு.வ உரை: 

தனக்கு அழிவே தருவதாக இருந்தாலும் அதற்காக அஞ்சி விட்டுவிடாமல், தன் அரசனுக்கு நன்மை உண்டாகுமாறு செய்கின்றவனே தூதன்.

Translation:

Death to the faithful one his embassy may bring; 
To envoy gains assured advantage for his king.

Explanation:

He is the ambassador who fearlessly seeks his sovereign's good though it should cost him his life (to deliver his message).