நன்மையும் தீமையும் நாடி நலம்புரிந்த 
தன்மையான் ஆளப் படும்.

மு.வ உரை:

நன்மையும் தீமையுமாகிய இரண்டையும் ஆராய்ந்து நன்மை தருகின்றவற்றையே விரும்புகின்ற இயல்புடையவன் (செயலுக்கு உரியவனாக) ஆளப்படுவான்.

Translation:

Who good and evil scanning, ever makes the good his joy; 
Such man of virtuous mood should king employ.

Explanation:

He should be employed (by a king), whose nature leads him to choose the good, after having weighed both the evil and the good in any undertaking.

குறள் 512:

வாரி பெருக்கி வளம்படுத்து உற்றவை 
ஆராய்வான் செய்க வினை.

மு.வ உரை:

பொருள் வரும் வழிகளைப் பெருக்கச் செய்து, அவற்றால் வளத்தை உண்டாக்கி, வரும் இடையூறுகளைஆராய்ந்து நீக்க வல்லவனே செயல் செய்ய வேண்டும்.

Translation:

Who swells the revenues, spreads plenty o'er the land, 
Seeks out what hinders progress, his the workman's hand.

Explanation:

Let him do (the king's) work who can enlarge the sources (of revenue), increase wealth and considerately prevent the accidents (which would destroy it).

குறள் 513:

அன்பறிவு தேற்றம் அவாவின்மை இந்நான்கும் 
நன்குடையான் கட்டே தெளிவு.

மு.வ உரை:

அன்பு, அறிவு, ஐயமில்லாமல் தெளியும் ஆற்றல், அவா இல்லாமை ஆகிய இந் நான்கு பண்புகளையும் நிலையாக உடையவனைத் தெளியலாம்.

Translation:

A loyal love with wisdom, clearness, mind from avarice free; 
Who hath these four good gifts should ever trusted be.

Explanation:

Let the choice (of a king) fall upon him who largely possesses these four things, love, knowledge, a clear mind and freedom from covetousness.

குறள் 514:

எனைவகையான் தேறியக் கண்ணும் வினைவகையான் 
வேறாகும் மாந்தர் பலர்.

மு.வ உரை:

எவ்வகையால் ஆராய்ந்து தெளிந்த பிறகும்(செயலை மேற்க்கொண்டு செய்யும் போது) அச் செயல்வகையால் வேறுபடும் மக்கள் உலகத்தில் பலர் உண்டு.

Translation:

Even when tests of every kind are multiplied, 
Full many a man proves otherwise, by action tried!.

Explanation:

Even when (a king) has tried them in every possible way, there are many men who change, from the nature of the works (in which they may be employed).

குறள் 515:

அறிந்தாற்றிச் செய்கிற்பாற்கு அல்லால் வினைதான் 
சிறந்தானென்று ஏவற்பாற் றன்று.

மு.வ உரை:

(செய்யும் வழிகளை) அறிந்து இடையூறுகளைத்தாங்கிச் செய்து முடிக்க வல்லவனை அல்லாமல், மற்றவனைச் சிறந்தவன் என்றுக் கருதி ஒருச் செயலைச் செய்யுமாறு ஏவக்கூடாது.

Translation:

No specious fav'rite should the king's commission bear, 
But he that knows, and work performs with patient care.

Explanation:

(A king's) work can only be accomplished by a man of wisdom and patient endurance; it is not of a nature to be given to one from mere personal attachment.

குறள் 516:

செய்வானை நாடி வினைநாடிக் காலத்தோடு 
எய்த உணர்ந்து செயல்.

மு.வ உரை:

செய்கின்றவனுடைய தன்மையை ஆராய்ந்து, செயலின் தன்மையையும் ஆராய்ந்து, தக்கக் காலத்தோடு பொறுந்துமாறு உணர்ந்து செய்விக்க வேண்டும்.

Translation:

Let king first ask, 'Who shall the deed perform?' and 'What the deed?' 
Of hour befitting both assured, let every work proceed.

Explanation:

Let (a king) act, after having considered the agent (whom he is to employ), the deed (he desires to do), and the time which is suitable to it.

குறள் 517:

இதனை இதனால் இவன்முடிக்கும் என்றாய்ந்து 
அதனை அவன்கண் விடல்.

மு.வ உரை:

இந்தச் செயலை இக்கருவியால் இன்னவன் செய்துமுடிப்பான் என்று ஆராய்ந்த பிறகே அத் தொழிலை அவனிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும்.

Translation:

'This man, this work shall thus work out,' let thoughtful king command; 
Then leave the matter wholly in his servant's hand.

Explanation:

After having considered, "this man can accomplish this, by these means", let (the king) leave with him the discharge of that duty.

குறள் 518:

வினைக்குரிமை நாடிய பின்றை அவனை 
அதற்குரிய னாகச் செயல்.

மு.வ உரை:

ஒருவன் ஒரு தொழிலைச் செய்வதற்கு உரியவனாக இருப்பதை ஆராய்ந்த பிறகு அவனைத் அத் தொழிலுக்கு உரியவனாகும்படிச் செய்ய வேண்டும்.

Translation:

As each man's special aptitude is known, 
Bid each man make that special work his own.

Explanation:

Having considered what work a man is fit for, let (the king) employ him in that work.

குறள் 519:

வினைக்கண் வினையுடையான் கேண்மைவே றாக 
நினைப்பானை நீங்கும் திரு.

மு.வ உரை:

மேற்க்கொண்ட தொழிலில் எப்போதும் முயற்சி உடையவனின் உறவைத் தவறாக நினைக்கும் தலைவனை விட்டுச் செல்வம் நீங்கும்.

Translation:

Fortune deserts the king who ill can bear, 
Informal friendly ways of men his tolls who share.

Explanation:

Prosperity will leave (the king) who doubts the friendship of the man who steadily labours in the discharge of his duties.

குறள் 520:

நாடோறும் நாடுக மன்னன் வினைசெய்வான் 
கோடாமை கோடா துலகு.

மு.வ உரை:

தொழில் செய்கின்றவன் கோணாதிருக்கும் வரையில் உலகம் கெடாது, ஆகையால் மன்னன் நாள்தோறும் அவனுடைய நிலைமையை ஆராய வேண்டும்.

Translation:

Let king search out his servants' deeds each day; 
When these do right, the world goes rightly on its way.

Explanation:

Let a king daily examine the conduct of his servants; if they do not act crookedly, the world will not act crookedly.