குறள் 1301: 

புல்லா திராஅப் புலத்தை அவர்உறும் 
அல்லல்நோய் காண்கம் சிறிது.

மு.வ உரை: 

( ஊடும்போது அவர் அடைகின்ற) துன்ப நோயைச் சிறிது காண்போம்; அதற்காக அவரைத் தழுவாமலிருந்து பிணங்குவாயாக.

Translation: 

Be still reserved, decline his profferred love; 
A little while his sore distress we 'll prove.

Explanation: 

Let us witness awhile his keen suffering; just feign dislike and embrace him not.

குறள் 1302: 

உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது 
மிக்கற்றால் நீள விடல்.

மு.வ உரை: 

உப்பு, உணவில் அளவோடு அமைந்திருப்பதைப் போன்றது ஊடல்; ஊடலை அளவு கடந்து நீட்டித்தல், அந்த உப்பு சிறிதளவு மிகுதியாக இருப்பதைப் போன்றது.

Translation: 

A cool reserve is like the salt that seasons well the mess, 
Too long maintained, 'tis like the salt's excess.

Explanation: 

A little dislike is like salt in proportion; to prolong it a little is like salt a little too much.

குறள் 1303: 

அலந்தாரை அல்லல்நோய் செய்தற்றால் தம்மைப் 
புலந்தாரைப் புல்லா விடல்.

மு.வ உரை: 

தம்மோடு பிணங்கியவரை ஊடலுணர்த்தித் தழுவாமல் விடுதல், துன்பத்தால் வருந்தியவரை மேலும் துன்ப நோய் செய்து வரத்தினாற் போன்றது.

Translation: 

'Tis heaping griefs on those whose hearts are grieved; 
To leave the grieving one without a fond embrace.

Explanation: 

For men not to embrace those who have feigned dislike is like torturing those already in agony.

குறள் 1304: 

ஊடி யவரை உணராமை வாடிய 
வள்ளி முதலரிந் தற்று.

மு.வ உரை: 

பிணங்கியவரை ஊடலுணர்த்தி அன்பு செய்யாமல் இருத்தல், முன்னமே வாடியுள்ள கொடியை அதன் அடியிலேயே அறுத்தல் போன்றது.

Translation: 

To use no kind conciliating art when lover grieves, 
Is cutting out the root of tender winding plant that droops.

Explanation: 

Not to reconcile those who have feigned dislike is like cutting a faded creeper at its root.

குறள் 1305: 

நலத்தகை நல்லவர்க்கு ஏஎர் புலத்தகை 
பூஅன்ன கண்ணார் அகத்து.

மு.வ உரை: 

நல்ல பண்புகள் அமைந்த நல்ல ஆடவர்க்கு அழகு, மலர் போன்ற கண்களை உடைய மகளிரின் நெஞ்சம் விளையும் ஊடலின் சிறப்பே ஆகும்.

Translation: 

The Even to men of good and worthy mind, the petulance 
Of wives with flowery eyes lacks not a lovely grace.

Explanation: 

An increased shyness in those whose eyes are like flowers is beautiful even to good and virtuous husbands.

குறள் 1306: 

துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம் 
கனியும் கருக்காயும் அற்று.

மு.வ உரை: 

பெரும் பிணக்கும் சிறு பிணக்கும் இல்லாவிட்டால், காமம் மிகப் பழுத்த பழமும் முற்றாத இளங்காயும் போல் பயன்படாததாகும்.

Translation: 

Love without hatred is ripened fruit; 
Without some lesser strife, fruit immature.

Explanation: 

Sexual pleasure, without prolonged and short-lived dislike, is like too ripe, and unripe fruit.

குறள் 1307: 

ஊடலின் உண்டாங்கோர் துன்பம் புணர்வது 
நீடுவ தன்றுகொல் என்று.

மு.வ உரை: 

கூடியிருக்கும் இன்பம் இனிமேல் நீட்டிக்காதோ என்று ஏங்கி எண்ணுவதால் ஊடியிருத்தலினும் காதலர்க்கு ஒருவகைத் துன்பம் இருக்கின்றது.

Translation: 

A lovers' quarrel brings its pain, when mind afraid 
Asks doubtful, 'Will reunion sweet be long delayed?'.

Explanation: 

The doubt as to whether intercourse would take place soon or not, creates a sorrow (even) in feigned dislike.

குறள் 1308: 

நோதல் எவன்மற்று நொந்தாரென்று அஃதறியும் 
காதலர் இல்லா வழி.

மு.வ உரை: 

நம்மால் இவர் வருந்தினார் என்று அந்த வருத்தத்தை அறிகின்ற காதலர் இல்லாதபோது, வருந்துவதால் பயன் என்ன?.

Translation: 

What good can grieving do, when none who love 
Are there to know the grief thy soul endures?.

Explanation: 

What avails sorrow when I am without a wife who can understand the cause of my sorrow?.

குறள் 1309: 

நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும் 
வீழுநர் கண்ணே இனிது.

மு.வ உரை: 

நீரும் நிழலை அடுத்திருப்பதே இனிமையானது; அதுபோல், ஊடலும் அன்பு செலுத்துவோரிடத்தில் கொள்வதே இன்பமானது.

Translation: 

Water is pleasant in the cooling shade; 
So coolness for a time with those we love.

Explanation: 

Like water in the shade, dislike is delicious only in those who love.

குறள் 1310: 

ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என்நெஞ்சம் 
கூடுவேம் என்பது அவா.

மு.வ உரை: 

ஊடல் கொண்ட‌போது உணர்த்தி மகிழ்விக்காமல் வாட விடுகின்றவரோடு என் நெஞ்சம் கூடியிருப்போம் என்று முயல்வதற்குக் காரணம் அதன் ஆசையே.

Translation: 

Of her who leaves me thus in variance languishing, 
To think within my heart with love is fond desire.

Explanation: 

It is nothing but strong desire that makes her mind unite with me who can leave her to her own dislike.