வைத்தான்வாய் சான்ற பெரும்பொருள் அஃதுண்ணான் 
செத்தான் செயக்கிடந்தது இல்.

மு.வ உரை: 

ஒருவன் இடமெல்லாம் நிறைந்த பெரும் பொருளைச் சேர்த்து வைத்து அதை உண்டு நூகராமல் இறந்து போனால் அவன் அந்த பொருளால் செய்ய முடிந்தது ஒன்றுமில்லை.

Translation:

Who fills his house with ample store, enjoying none, 
Is dead. Nought with the useless heap is done.

Explanation:

He who does not enjoy the immense riches he has heaped up in his house, is (to be reckoned as) dead, (for) there is nothing achieved (by him).

குறள் 1002:

பொருளானாம் எல்லாமென்று ஈயாது இவறும் 
மருளானாம் மாணாப் பிறப்பு.

மு.வ உரை: 

பொருளால் எல்லாம் ஆகும் என்று பிறர்க்கு ஒன்றும் கொடுக்காமல் இறுகப்பற்றிய மயக்கத்தால் சிறப்பில்லாத பிறவி உண்டாம்.

Translation:

Who giving nought, opines from wealth all blessing springs, 
Degraded birth that doting miser's folly brings.

Explanation:

He who knows that wealth yields every pleasure and yet is so blind as to lead miserly life will be born a demon.

குறள் 1003:

ஈட்டம் இவறி இசைவேண்டா ஆடவர் 
தோற்றம் நிலக்குப் பொறை.

மு.வ உரை: 

சேர்த்து வைப்பதையே விரும்பிப் பற்றுள்ளம் கொண்டு புகழை விரும்பாத மக்கள் பிறந்து வாழ்தல் நிலத்திற்கு பாரமே ஆகும்.

Translation:

Who lust to heap up wealth, but glory hold not dear, 
It burthens earth when on the stage of being they appear.

Explanation:

A burden to the earth are men bent on the acquisition of riches and not (true) fame.

குறள் 1004:

எச்சமென்று என்எண்ணுங் கொல்லோ ஒருவரால் 
நச்சப் படாஅ தவன்.

மு.வ உரை: 

பிறர்க்கு உதவியாக வாழாதக் காரணத்தால் ஒருவராலும் விரும்பப்படாதவன் , தான் இறந்த பிறகு எஞ்சி நிற்பது என்று எதனை எண்ணுவானே.

Translation:

Whom no one loves, when he shall pass away, 
What doth he look to leave behind, I pray?.

Explanation:

What will the miser who is not liked (by any one) regard as his own (in the world to come) ?.

குறள் 1005:

கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு அடுக்கிய 
கோடியுண் டாயினும் இல்.

மு.வ உரை: 

பிறர்க்கு கொடுத்து உதவுவதும் தான் நுகர்வதும் இல்லாதவர்க்கு மேன் மேலும் பெருகிய பல கோடிப் பொருள் உண்டானாலும் பயன் இல்லை.

Translation:

Amid accumulated millions they are poor, 
Who nothing give and nought enjoy of all they store.

Explanation:

Those who neither give (to others) nor enjoy (their property) are (truly) destitute, though possessing immense riches.

குறள் 1006:

ஏதம் பெருஞ்செல்வம் தான்துவ்வான் தக்கார்க்கொன்று 
ஈதல் இயல்பிலா தான்.

மு.வ உரை: 

தானும் நுகராமல் தக்கவற்க்கு ஒன்று கொடுத்து உதவும் இயல்பும் இல்லாமல் வாழ்கின்றவன், தன்னிடமுள்ள பெருஞ் செல்வத்திற்கு ஒரு நோய் ஆவான்.

Translation:

Their ample wealth is misery to men of churlish heart, 
Who nought themselves enjoy, and nought to worthy men impart.

Explanation:

He who enjoys not (his riches) nor relieves the wants of the worthy is a disease to his wealth.

குறள் 1007:

அற்றார்க்கொன்று ஆற்றாதான் செல்வம் மிகநலம் 
பெற்றாள் தமியள்மூத் தற்று.

மு.வ உரை: 

பொருள் இல்லாத வறியவர்க்கு ஒரு பொருள் கொடுத்து உதவாதவனுடையச் செல்வம், மிக்க அழகு பெற்றவள் தனியாக வாழ்ந்து முதுமையுற்றாற் போன்றது.

Translation:

Like woman fair in lonelihood who aged grows, 
Is wealth of him on needy men who nought bestows.

Explanation:

The wealth of him who never bestows anything on the destitute is like a woman of beauty growing old without a husband.

குறள் 1008:

நச்சப் படாதவன் செல்வம் நடுவூருள் 
நச்சு மரம்பழுத் தற்று.

மு.வ உரை: 

பிறர்க்கு உதவாத காரணத்தால் ஒருவராலும் விரும்பப்படாதவனுடைய செல்வம், ஊர் நடுவில் நச்சு மரம் பழுத்தாற் போன்றது.

Translation:

When he whom no man loves exults in great prosperity, 
'Tis as when fruits in midmost of the town some poisonous tree.

Explanation:

The wealth of him who is disliked (by all) is like the fruit-bearing of the etty tree in the midst of a town.

குறள் 1009:

அன்பொரீஇத் தற்செற்று அறநோக்காது ஈட்டிய 
ஒண்பொருள் கொள்வார் பிறர்.

மு.வ உரை: 

பிறரிடம் செலுத்தும் அன்பையும் விட்டுத் தன்னையும் வருத்தி அறத்தையும் போற்றாமல் சேர்த்து வைத்தப் பெரும் பொருளைப் பெற்று நுகர்பவர் மற்றவரே.

Translation:

Who love abandon, self-afflict, and virtue's way forsake 
To heap up glittering wealth, their hoards shall others take.

Explanation:

Strangers will inherit the riches that have been acquired without regard for friendship, comfort and charity.

குறள் 1010:

சீருடைச் செல்வர் சிறுதுனி மாரி 
வறங்கூர்ந் தனையது உடைத்து.

மு.வ உரை: 

புகழ் பொருந்திய செல்வர் உற்ற சிறிய வறுமை உலகத்தைக் காக்க வல்ல மேகம் வறுமை மிகுந்தாற் போன்ற தன்மை உடையது.

Translation:

'Tis as when rain cloud in the heaven grows day, 
When generous wealthy man endures brief poverty.

Explanation:

The short-lived poverty of those who are noble and rich is like the clouds becoming poor (for a while).