குறள் 1221: 

மாலையோ அல்லை மணந்தார் உயிருண்ணும் 
வேலைநீ வாழி பொழுது.

மு.வ உரை: 

பொழுதே! நீ மாலைக்காலம் அல்ல; (காதலரோடு கூடியிருந்து பிறகு பிரிந்து வாழும்) மகளிரின் உயிரை உண்ணும் முடிவுக் காலமாக இருக்கினறாய்!.

Translation: 

Thou art not evening, but a spear that doth devour 
The souls of brides; farewell, thou evening hour!.

Explanation: 

Live, O you evening are you (the former) evening? No, you are the season that slays (married) women.

குறள் 1222: 

புன்கண்ணை வாழி மருள்மாலை எம்கேள்போல் 
வன்கண்ண தோநின் துணை.

மு.வ உரை: 

மயங்கிய மாலைப்‌பொழுதே! நீயும் எம்மைப்போல் துன்பப்படுகின்‌றாயே! உன் துணையும் எம் காதலர் போல் இரக்கம் அற்றதோ?.

Translation: 

Thine eye is sad; Hail, doubtful hour of eventide! 
Of cruel eye, as is my spouse, is too thy bride?.

Explanation: 

A long life to you, O dark evening! You are sightless. Is your help-mate (also) as hard-hearted as mine.

குறள் 1223: 

பனிஅரும்பிப் பைதல்கொள் மாலை துனிஅரும்பித் 
துன்பம் வளர வரும்.

மு.வ உரை: 

பனி தோன்றிப் பசந்த நிறம் கொண்ட மாலைப் பொழுது எனக்கு வருத்தம் ஏற்பட்டுத் துன்பம் மேன்மேலும் வளரும்படியாக வருகின்றது.

Translation: 

With buds of chilly dew wan evening's shade enclose; 
My anguish buds space and all my sorrow grows.

Explanation: 

The evening that (once) came in with trembling and dimness (now) brings me an aversion for life and increasing sorrow.

குறள் 1224: 

காதலர் இல்வழி மாலை கொலைக்களத்து 
ஏதிலர் போல வரும்.

மு.வ உரை: 

காதலர் இல்லாத இப்போது, கொலை செய்யும் இடத்தில் பகைவர் வருவது போல் மாலைப்பொழுது ( என் உயிரைக் கொள்ள) வருகின்றது.

Translation: 

When absent is my love, the evening hour descends, 
As when an alien host to field of battle wends.

Explanation: 

In the absence of my lover, evening comes in like slayers on the field of slaughter.

குறள் 1225: 

காலைக்குச் செய்தநன்று என்கொல் எவன்கொல்யான் 
மாலைக்குச் செய்த பகை.

மு.வ உரை: 

யான் காலைப்பொழுதிற்குச் செய்த நன்மை என்ன? (என்னைத் துன்புறுத்துகின்ற) மாலைப் பொழுதிற்குச் செய்த பகையான தீமை என்ன?.

Translation: 

O morn, how have I won thy grace? thou bring'st relief 
O eve, why art thou foe! thou dost renew my grief.

Explanation: 

What good have I done to morning (and) what evil to evening?.

குறள் 1226: 

மாலைநோய் செய்தல் மணந்தார் அகலாத 
காலை அறிந்த திலேன்.

மு.வ உரை: 

மாலைப் பொழுது இவ்வாறு துன்பம் செய்ய வல்லது என்பதைக் காதலர் என்னை விட்டு அகலாமல் உடனிருந்த காலத்தில் யான் அறியவில்லை.

Translation: 

The pangs that evening brings I never knew, 
Till he, my wedded spouse, from me withdrew.

Explanation: 

Previous to my husband's departure, I know not the painful nature of evening.

குறள் 1227: 

காலை அரும்பிப் பகலெல்லாம் போதாகி 
மாலை மலரும்இந் நோய்.

மு.வ உரை: 

இந்த காமநோய், காலைப்பொழுதில் அரும்பாய்த் தோன்றி, பகற்பொழுதெல்லாம் பேரரும்பாய் வளர்ந்து மாலைப்பொழுதில் மலராகின்றது.

Translation: 

My grief at morn a bud, all day an opening flower, 
Full-blown expands in evening hour.

Explanation: 

This malady buds forth in the morning, expands all day long and blossoms in the evening.

குறள் 1228: 

அழல்போலும் மாலைக்குத் தூதாகி ஆயன் 
குழல்போலும் கொல்லும் படை.

மு.வ உரை: 

ஆயனுடைய புல்லாங்குழல், நெருப்புப்போல் வருத்தும்‌ மாலைப்பொழுதிற்குத் தூதாகி என்னைக் கொல்லும்‌‌ படையாகவும் வருகின்றது.

Translation: 

The shepherd's pipe is like a murderous weapon, to my ear, 
For it proclaims the hour of ev'ning's fiery anguish near.

Explanation: 

The shepherd's flute now sounds as a fiery forerunner of night, and is become a weapon that slays (me).

குறள் 1229: 

பதிமருண்டு பைதல் உழக்கும் மதிமருண்டு 
மாலை படர்தரும் போழ்து.

மு.வ உரை: 

அறிவு மயங்கும்படியாக மாலைப்பொழுது வந்து படரும்போது, இந்த ஊரும் மயங்கி என்னைப் போல் துன்பத்தால் வருந்தும்.

Translation: 

If evening's shades, that darken all my soul, extend; 
From this afflicted town will would of grief ascend.

Explanation: 

When night comes on confusing (everyone's) mind, the (whole) town will lose its sense and be plunged in sorrow.

குறள் 1230: 

பொருள்மாலை யாளரை உள்ளி மருள்மாலை 
மாயும்என் மாயா உயிர்.

மு.வ உரை: 

(பிரிவுத் துன்பத்தால்) மாயமாய் நின்ற என் உயிர், பொருள் காரணமாகப் பிரிந்து சென்ற காதலரை நினைந்து மயங்குகின்ற இம் மாலைப்பொழுதில் மாய்கின்றது.

Translation: 

This darkening eve, my darkling soul must perish utterly; 
Remembering him who seeks for wealth, but seeks not me.

Explanation: 

My (hitherto) unextinguished life is now lost in this bewildering night at the thought of him who has the nature of wealth.